ปฏิสนธิจิตมีอารมณ์เดียวกับจิตก่อนจุติจิตของชาติที่แล้ว
ผู้ฟัง แล้วเหตุใดปฏิสนธิจิตของชาตินี้จึงมีอารมณ์เดียวกับก่อนจุติจิตของชาติที่แล้ว
ท่านอาจารย์ ธรรมดาเวลาที่มีการเห็น การได้ยินแล้ว แม้ว่าสิ่งนั้นจะดับไป ภวังค์คั่นแล้ว มโนทวารวิถีจิตคือจิตที่จะรับรู้ทุกสิ่งทุกอย่างต่อจากทางตา หู จมูก ลิ้น กาย แม้ไม่ได้รับรู้สิ่งที่ปรากฏทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ที่ดับไปแล้วต่อ ใจก็ยังคิดนึกได้ นี่เป็นข้ออุปมาที่แสดงว่า ก่อนจุติจิตที่ใกล้จะตาย มีอารมณ์อะไร แม้ว่าจุติจิตจะดับไปแล้ว ปฏิสนธิจิตก็รับรู้อารมณ์ใกล้จะตายนั่นเอง อุปมาเหมือนกับการประทับตรา ถ้าคุณสุกัญญามีตราแล้วก็มีกระดาษ แล้วก็มีหมึก ก็เอาตราไปทาบที่หมึก แล้วก็ประทับลงไป จะต้องเหมือนกับตรา ฉันใด ไม่ว่าจะเป็นทางมโนทวารที่รับรู้สิ่งที่ปรากฏแล้ว ดับไปแล้วที่ปรากฏทางตา หู จมูก ลิ้น กายก็ฉันนั้น รวมถึงขณะปฏิสนธิจิต ซึ่งสืบต่อจากจุติก็จะต้องมีอารมณ์ ซึ่งต่อจากทางทวารหนึ่งทวารใดที่ใกล้จะจุติ
ที่มา ...