อัธยาศัยที่สะสมที่ชวนวิถีในวันนี้ไม่ได้หายไปไหน

อย่าลืมนะคะว่า ขณะที่ไม่ใช่วิถีจิต ก็เป็นในขณะที่เป็นภวังคจิต เพราะปฏิสนธิจิตของชาตินี้ก็เกิดขึ้นและดับไปแล้ว และจุติจิตของชาตินี้ก็ยังไม่ได้เกิดขึ้น

เพราะฉะนั้นขณะใดที่เป็นภวังคจิต ขณะนั้นไม่ใช่วิถีจิต แล้วเวลาที่เป็นภวังคจิตเป็นวิบากจิต ไม่ใช่ชวนวิถี เพราะฉะนั้นก็ไม่ได้สั่งสมสันดานตน

เพราะฉะนั้นวันนี้ก็ใกล้จะถึงภวังคจิตระยะยาวนาน ซึ่งเป็นขณะที่นอนหลับสนิท ไม่ได้สั่งสมชวนวิถี แต่ว่าในช่วงของวันนี้ทั้งหมด ชวนวิถีที่เกิดเป็นอกุศลชวนะหรือว่าเป็นกุศลชวนะ น่าคิดใช่ไหมคะ เพราะจุติจิตจะเกิดเมื่อไรได้ทั้งสิ้น เวลาที่จุติจิตเกิด แล้วก็ดับไป ทำกิจเคลื่อนจากความเป็นบุคคลนี้ในภพนี้ในชาตินี้ เพราะฉะนั้นท่านย่อมทราบว่า อัธยาศัยที่ท่านสะสมในวันนี้ไม่ได้สูญหายไปไหนเลย สะสมสืบต่ออยู่ในจิตทุก ๆ ขณะ

นี่เป็นวิริยารัมภกถาที่จะทำให้เป็นผู้ไม่ประมาทในการเจริญกุศล เพราะย่อมเห็นโทษของอกุศลซึ่งเกิดที่ชวนวิถี แล้วก็สั่งสมอยู่เรื่อย ๆ

มีข้อสงสัยอะไรบ้างไหมคะ