ประโยชน์ของการรู้ลักษณะของจิตประการที่ ๓

สำหรับลักษณะประการที่ ๓ ของจิต ที่ว่า “ชื่อว่า จิต เพราะกรรมและกิเลสสั่งสมวิบาก” ประโยชน์ที่รู้อย่างนี้ ก็เพื่อที่จะให้ระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรม เพื่อที่จะได้เข้าใจจริง ๆ ว่า กำลังเห็นเป็นวิบาก ไม่ลืมที่สติจะระลึกและรู้จริง ๆ ว่า กำลังเห็นเป็นวิบาก กำลังได้ยินเป็นวิบาก กำลังได้กลิ่นเป็นวิบาก กำลังลิ้มรสเป็นวิบาก กำลังรู้สิ่งที่กระทบสัมผัสเป็นวิบาก

แต่ขณะที่เกิดความต้องการ ยินดี พอใจในสิ่งที่เห็น ไม่ใช่วิบากจิต ขณะนั้นเป็นกิเลส เพราะฉะนั้นการอบรมเจริญสติปัฏฐาน คือ ในขณะที่เข้าใจเรื่องของกิเลส กรรม และวิบากว่า ไม่ใช่ขณะอื่น เมื่อเข้าใจแล้วก็เป็นปัจจัยให้สติระลึกเพื่อที่จะรู้ชัดในลักษณะของธรรมที่ได้ยินได้ฟังว่า เป็นวิบากอย่างไร เพราะเหตุว่าเวลาที่เสียงเกิดขึ้น ก่อนนั้นไม่เคยรู้เลยว่า เสียงนั้นจะเกิด จะปรากฏ แต่เมื่อมีเหตุปัจจัยให้ได้ยินเสียงหนึ่งเสียงใด ขณะนั้นรู้ว่าไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชา เมื่อพร้อมด้วยปัจจัยที่จะให้ได้ยินเสียงใดเกิดขึ้น ขณะนั้นก็เป็นวิบากจิตที่เกิดขึ้นเพราะกรรมเป็นปัจจัย ซึ่งจะรู้ชัดยิ่งขึ้น เวลาที่สติระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง

ยังมีข้อสงสัยอะไรอีกไหมคะ