ผู้เห็นโทษของตา หู จมูก ลิ้น กาย จึงเจริญฌานจิตเพื่อความไม่มีรูป

เพราะฉะนั้นผู้ที่เห็นโทษของตา หู จมูก ลิ้น กาย ก็สามารถจะดับความยินดีพอใจด้วยกำลังของความสงบ แล้วถ้าเป็นผู้ที่อบรมเจริญมั่นคงชำนาญ อรูปฌานหรืออรูปาวจรจิตซึ่งเป็นกุศล เกิดก่อนจุติจิต จะเป็นปัจจัยทำให้เฉพาะนามธรรม คือ นามขันธ์ล้วน ๆ ๔ นามขันธ์ คือ เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์ วิญญาณขันธ์ หรือจิตและเจตสิกนั่นเอง เฉพาะจิตและเจตสิกเท่านั้นเกิดขึ้นในอรูปพรหมภูมิ ไม่มีรูปเลยในภูมินั้น แต่ว่าอย่าลืมค่ะ ยังไม่ใช่พระอริยบุคคลตราบใด ยังไม่ได้ตัดกามสังโยชน์ กามราคสังโยชน์ ความยินดีพอใจในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ เป็นสมุจเฉท เพราะฉะนั้นถึงแม้จะเกิดในอรูปพรหมภูมิ ก็ยังต้องกลับมาสู่ความเป็นอย่างนี้อีก ตราบใดที่ยังไม่ถึงความเป็นพระอนาคามีบุคคล แต่ให้ทราบว่า เพราะจิตต่างกันเป็นประเภท เป็นขั้นต่าง ๆ ก็ทำให้ภูมิที่เกิดของจิตมีต่าง ๆ