สสังขาร-อสังขาร มีในกามาวจรจิต ส่วนจิตภูมิอื่นเป็นสสังขาร

สำหรับโดยประเภทของอสังขารและสสังขาร มีเฉพาะในกามาวจรจิต ที่จำแนกจิตออกเป็นโดยสสังขารและอสังขาร เพราะเหตุว่ากามาวจรจิตเป็นจิตภูมิที่ต่ำสุด ระดับขั้นต่ำที่สุดซึ่งเป็นปกติในชีวิตประจำวัน เป็นจิตในขณะที่เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส รู้สิ่งที่กระทบสัมผัส และคิดนึกเรื่องราวของรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ซึ่งในบางครั้งก็มีกำลังแรงกล้า และในบางครั้งก็มีกำลังอ่อน ตามเหตุตามปัจจัย

เพราะฉะนั้นสำหรับจิตซึ่งเป็นกามาวจรจิต โดยประเภทแล้วต่างกันเป็นอสังขารก็มี สสังขารก็มี

แต่สำหรับจิตระดับที่สูงกว่านี้ คือ ที่เป็นรูปาวจรจิต อรูปาวจรจิต และโลกุตตรจิตแล้ว เมื่อจัดโดยประเภทของสังขารแล้ว ทั้งหมดนั้นเป็นสสังขาร ฌานจิต เป็นสสังขาร อรูปฌานจิต เป็นสสังขาร โลกุตตรจิตเป็นสสังขาร เพราะเหตุว่าจิตเหล่านี้จะเกิดขึ้นเองไม่ได้ ต้องอาศัยการอบรม การเจริญ จนกว่าจิตนั้นๆจะเกิดขึ้น แต่ว่าจิตนั้นๆจะเกิดขึ้นตามลำพังเองขึ้นมาวันนี้ โลกุตตรจิตจะเกิดขึ้นมาเอง หรือว่ารูปฌานจิตจะเกิดขึ้นมาเอง หรือว่าอรูปฌานจิตจะเกิดขึ้นมาเองไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นรูปฌานจิต หรืออรูปฌานจิต หรือโลกุตตรจิต ต้องมีมหากุศลจิตเกิดก่อน เพราะฉะนั้นก็เป็นจิตซึ่งต้องอาศัยการอบรม การเจริญภาวนา จึงจะเกิดขึ้นได้

ด้วยเหตุนี้จิตภูมิอื่น คือ รูปาวจรจิต อรูปาวจรจิต และโลกุตตรจิต จึงเป็นสสังขาร