คำว่า ให้อาจหาญ

คำว่า “ให้อาจหาญ” คือ ให้เกิดอุตสาหะในการสมาทาน

ในการที่จะเข้าใจสภาพธรรม ไม่ใช่เรื่องง่าย และไม่ใช่เรื่องเร็ว โดยเฉพาะเรื่องของการเจริญสติปัฏฐาน ไม่ใช่ว่าจะเข้าใจได้ง่ายๆเลยนะคะ แต่ว่าธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงนั้น เพื่อให้สมาทาน ให้อาจหาญ ให้เกิดความอุตสาหะ ให้เกิดความเพียร ที่จะพิจารณาจนกว่าจะเข้าใจ จนกว่าสติจะเกิดระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรม แล้วก็จนกว่าจะประจักษ์แจ้งลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ตามปกติ ตามความเป็นจริง เพราะเหตุว่าพระผู้มีพระภาคไม่ได้ทรงแสดงเรื่องอื่นที่พิสูจน์ไม่ได้ หรือว่าไม่ใช่ที่กำลังปรากฏเฉพาะหน้า ทรงแสดงเรื่องของจักขุวิญญาณ เรื่องของการเห็น เรื่องของสิ่งที่ปรากฏทางตา ทรงแสดงเรื่องของโสตวิญญาณ เรื่องของสภาพธรรมที่ได้ยินเสียง ทรงแสดงเรื่องของเสียงที่ปรากฏทางหู ทรงแสดงธรรมที่กำลังมีอยู่ กำลังปรากฏให้พิสูจน์

เพราะฉะนั้นผู้ที่ได้ฟังธรรมแล้วก็จะเกิดความอาจหาญ คือ อุตสาหะในการที่จะพิจารณาจนกว่าจะเข้าใจสภาพธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง