ลักขณาธิจตุกะ ของ ตัณหา

ถึงแม้ว่าตัณหาจะมีลักษณะอาการต่างๆที่ปรากฏในชีวิตประจำวัน แต่ประมวลลักษณะของโลภเจตสิก ดังนี้

โลภเจตสิกมี อารมฺมณคฺคหณ ลกฺขโณ มีการยึดอารมณ์เป็นลักษณะ ดุจลิงติดตัง

อภิสงฺค รโส มีความข้องอย่างยิ่ง เป็นรสะ คือ เป็นกิจ

เจตสิกหรือสภาพธรรมทั้งหลายมีลักษณะที่ปรากฏให้รู้ได้ แล้วมีกิจการงานเฉพาะของเจตสิกแต่ละอย่าง ซึ่งเจตสิกใดเกิดขึ้น ก็มีลักษณะและกิจการงานของเจตสิกนั้นๆ ไม่ใช่เกิดขึ้นเฉยๆ โดยไม่มีกิจการงานนะคะ เพราะฉะนั้นแม้โลภะก็มีลักษณะ คือ มีการยึดอารมณ์เป็นลักษณะ ดุจลิงติดตัง แกะออกยากไหมคะ เวลาที่เห็นลิงติดตัง แล้วพยายามจะแกะ ก็เหมือนทุกท่านที่กำลังติดในรูป ในเสียง ในกลิ่น ในรส ในโผฏฐัพพะแล้วพยายามจะแกะออก แต่ก็ออกยาก

สำหรับกิจการงานของโลภเจตสิก

มีความข้องอย่างยิ่ง เป็นรสะ ดุจชิ้นเนื้อที่ถูกซัดไปบนกระเบื้องอันร้อน

อปริจาค ปจฺจุปัฏฺฐาโน มีการไม่ละไป เป็นปัจจุปัฏฐาน คือ เป็นอาการที่ปรากฏ ดุจการติดสีที่หยอดน้ำมัน

สํโยชนิยธมฺเมสุ อสฺสารททสฺสน ปทฏฺฐาโน มีความเห็นความสำราญในธรรม เป็นที่ตั้งแห่งสังโยชน์ ซึ่งเป็นกิเลสประเภทหนึ่ง เป็นปทัฏฐาน

นี่คือลักษณะ ๔ ของโลภะ คือ มีความยึดอารมณ์ เป็นลักษณะ มีความข้องอย่างยิ่ง เป็นรสะ คือ เป็นกิจ มีการไม่ละไป เป็นปัจจุปัฏฐาน เป็นอาการปรากฏ และมีความเห็นความสำราญในธรรมเป็นที่ตั้งแห่งสังโยชน์ เป็นปทัฏฐาน