เห็นแล้วเป็นอกุศล

แต่ว่าเป็นเรื่องของธรรม เป็นเรื่องของการสะสมทั้งสิ้น เป็นอนัตตา ไม่ ใช่ตัวตน เพราะฉะนั้นขณะใดก็ตามถ้าเห็นแล้วเกิดอกุศล ท่านกล่าวว่ามี มารดาไม่ดี เพราะเหตุว่าภวังค์นั่นเอง คือ ผู้ที่เป็นมารดา แต่ว่าชวนะคือบุตร เป็นบุตรที่เลวก็ส่องไปถึงผู้ที่ให้กำเนิดคือภวังคจิตซึ่งสะสมสืบมาในชาตินั้นก็ เป็นผู้ที่สะสมสิ่งที่เลวก็ทำให้เกิดบุตรที่เลวคือชวนจิตที่เป็นอกุศล

นี่ก็เป็นการเปรียบเทียบเพื่อที่จะให้รู้จักตัวเราเองยิ่งขึ้นว่า เราอาจจะคิดว่า เราเป็นคนดีเพิ่มขึ้น แต่จริงๆ แล้วถ้าเทียบกับความไม่รู้ และอกุศลซึ่งเกิดทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจอย่างรวดเร็ว จะรู้ได้เลยว่าที่เราดีเราดีแค่ไหน ดีใน ด้านทาน หรือด้านศีล หรือด้านความสงบของจิต หรือว่าการที่ศึกษาธรรม เข้าใจสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ นี่ก็จะรู้ได้จากภวังคจิต

ที่มา ...

พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 113