ยิ่งอยากยิ่งแย่

เพียงแค่ฟัง ได้ยินคำว่า นามธรรม รูปธรรม วิถีจิต และการเกิดดับ ก็อยากจะรู้เสียแล้ว ปัญญามีกำลังหรือคะนั่น ไม่มีกำลังเลย เพียงแค่ได้ยินก็อยาก โลภะมีกำลัง แต่ปัญญาไม่มีกำลังเลย เพราะฉะนั้นจะเห็นได้ว่า กว่าปัญญาจะมีกำลังจริงๆ อดทน มีความเพียร มีความมั่นคงในการที่จะรู้ว่า สภาพธรรมขณะนี้เป็นอย่างนี้ ซึ่งสามารถจะรู้ความจริงได้ มิฉะนั้นการฟังทั้งหมดไม่มีประโยชน์เลย แม้แต่การที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงปฐมเทศนาก็มีผู้รู้ความจริงนี้ จึงได้ตรัสว่า อัญญาโกณฑัญญะ รู้แล้วตามที่ได้ทรงแสดงตามความเป็นจริง และหลังจากนั้นมาก็มีผู้ที่ได้เคยฟังมานาน และค่อยๆ เข้าใจขึ้นจนถึงกาลที่จะเข้าใจธรรมในขณะที่ฟังธรรมในยุคนั้นก็มีมาก เป็นพระอริยบุคคล

เพราะฉะนั้นความจริงนี้ปรากฏกับใคร ผู้ที่ต้องอบรมเจริญปัญญามาแล้ว และสำหรับผู้ที่จะเป็นพระอริยบุคคลได้ ก็จะต้องเข้าใจลักษณะของสภาพธรรมตรงตามที่ได้ฟัง แม้แต่คำว่า ปัญญาที่มีกำลัง ก็เริ่มเห็นแล้ว ฟังแล้วอยากรู้ อยากเห็น แสดงว่าอย่าพูดถึงเลยเรื่องกำลังของปัญญา เพราะเพียงเท่านั้นก็แพ้แล้ว โลภะมาแล้ว เยอะๆ มากๆ ไม่มีกำลังเลย