ทัพพีที่ไม่รู้รสแกง

พล.ต.ศิลกันต์ การที่มีสติระลึกรู้ทวารใดทวารหนึ่ง เท่าที่ผู้ที่มีสติระลึกรู้แล้ว มีปัญญาแล้ว จะเกิดทางไหนก่อน

ท่านอาจารย์ ไม่จำกัดค่ะ อนัตตา ตรงที่สุด คือ เห็นความเป็นอนัตตาเพิ่มขึ้น เข้าใจความหมายของอนัตตาเพิ่มขึ้น รู้ว่าเป็นธรรมเพิ่มขึ้น

นี่คือประโยชน์ของการศึกษา ไม่อย่างนั้นเราจะศึกษาเรื่องราวตลอดชาติ แล้วก็ลืม ชาติหน้าก็เรียนใหม่ จิตมีเท่าไร เจตสิกมีเท่าไร แต่ตัวจิตเจตสิกจริงๆ ที่มี จะไม่รู้เลย เหมือนทัพพีที่ไม่รู้รสแกง อยู่ในครัว คนหม้อแกงทุกวันเช้าค่ำ แต่รสเป็นอย่างไร ไม่เคยรู้เลย เราก็ไปนั่งจำ แต่สภาพธรรมก็กำลังมี และเราก็เรียนเรื่องของเขา แต่ทำไมไม่รู้จักตัวเขา ถ้าเราไม่รู้ตามความเป็นจริงว่า นี่เป็นธรรม ที่เราศึกษา คือ เราศึกษาเรื่องของสิ่งที่มีจริง ให้เราค่อยๆ เข้าใจขึ้น จนกว่าเราจะสามารถระลึกลักษณะนั้น แล้วประจักษ์แจ้งได้ตามที่เรียนทุกอย่าง

พล.ต.ศิลกันต์ การที่มีสติระลึกรู้ทวารใดทวารหนึ่ง เท่าที่ผู้ที่มีสติระลึกรู้แล้ว มีปัญญาแล้ว จะเกิดทางไหนก่อน

ท่านอาจารย์ ไม่จำกัดค่ะ อนัตตา ตรงที่สุด คือ เห็นความเป็นอนัตตาเพิ่มขึ้น เข้าใจความหมายของอนัตตาเพิ่มขึ้น รู้ว่าเป็นธรรมเพิ่มขึ้น

นี่คือประโยชน์ของการศึกษา ไม่อย่างนั้นเราจะศึกษาเรื่องราวตลอดชาติ แล้วก็ลืม ชาติหน้าก็เรียนใหม่ จิตมีเท่าไร เจตสิกมีเท่าไร แต่ตัวจิตเจตสิกจริงๆ ที่มี จะไม่รู้เลย เหมือนทัพพีที่ไม่รู้รสแกง อยู่ในครัว คนหม้อแกงทุกวันเช้าค่ำ แต่รสเป็นอย่างไร ไม่เคยรู้เลย เราก็ไปนั่งจำ แต่สภาพธรรมก็กำลังมี และเราก็เรียนเรื่องของเขา แต่ทำไมไม่รู้จักตัวเขา ถ้าเราไม่รู้ตามความเป็นจริงว่า นี่เป็นธรรม ที่เราศึกษา คือ เราศึกษาเรื่องของสิ่งที่มีจริง ให้เราค่อยๆ เข้าใจขึ้น จนกว่าเราจะสามารถระลึกลักษณะนั้น แล้วประจักษ์แจ้งได้ตามที่เรียนทุกอย่าง