ไม่มีเราที่พิจารณา

ผู้ฟัง ส่วนมากแล้วเมื่ออ่านหรือเข้าใจสิ่งต่างๆ แล้ว สำหรับตัวดิฉันเองมักจะย้อนกลับเข้ามาพิจารณาสภาพนั้นให้เข้าใจยิ่งขึ้น อันนี้เป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือเปล่าคะ

ท่านอาจารย์ คือพิจารณาปรมัตถธรรม แต่ยังมีความเป็นตัวตนอยู่ จนกว่าจะหมดความเป็นตัวตน เพราะว่าพระโสดาบันละสักกายทิฏฐิ ความเห็นผิดที่ยึดถือสภาพธรรมว่าเป็นตัวตน เพราะฉะนั้นก็ต้องไม่มีเราที่กำลังทำด้วย