โปรยกิเลสเข้าไปในใจ

กว่าจะค่อยๆ เข้าใจธรรมที่สืบต่อกันอย่างรวดเร็ว อย่างละเอียด เพื่อจะไม่ได้ไม่ยึดถือสภาพธรรมว่าเป็นตัวตน แม้แต่เรื่องราวขณะนี้ที่กำลังได้ยินได้ฟัง ก็ต้องมีเสียงกับคิดสลับกันอยู่ตลอดเวลา ก็ไม่ได้มีการรู้หรือเข้าใจตามความเป็นจริงว่า เสียงเป็นเสียง และตามความเป็นจริงที่ลึกซึ้ง ที่เป็นอภิธรรม ก็คือว่า เสียงปรากฏ แล้วยังไม่ดับ อกุศลก็เกิดแล้ว

เพราะฉะนั้นมีข้อความในพระไตรปิฎกว่า “โปรยกิเลสเข้าไปในใจ” ตลอดเวลา “โปรย” คือ ทีละเล็กทีละน้อย ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ เพราะฉะนั้นวันนี้มากไหมคะ แล้วก่อนนี้ล่ะ และต่อไปอีกล่ะ ถ้าไม่มีการรู้ความจริง ชาติหน้าแค่ไหน