โลภะเห็นยาก แม้กำลังมี

ผู้ฟัง พูดถึงสมาธิ รวมทั้งดิฉันด้วย ก็รู้สึกว่าเข้าใจในสมาธิ ตอนแรกคิดว่าเข้าใจถูก แต่จริงๆ แล้ว ขณะที่เรานั่งสมาธิ ตรงนั้นเป็นการติด เป็นโลภะอย่างหนึ่งใช่ไหมคะ

ท่านอาจารย์ ถ้าขณะใดไม่มีปัญญาเกิดร่วมด้วย ขณะนั้นต้องเป็นมิจฉาสมาธิ เพราะว่าภาวนา ไม่ว่าจะเป็นสมถภาวนาหรือวิปัสสนาภาวนาต้องประกอบด้วยปัญญา ต้องเป็นมหากุศลญาณสัมปยุตต์ จึงเจริญได้

ผู้ฟัง แต่ในขณะที่เราไม่ทราบเรื่องการเจริญสติ ตรงนั้นก็

ท่านอาจารย์ ขณะนั้นก็เป็นมิจฉาสมาธิ

ผู้ฟัง โดยที่ตัวเองก็ไม่ทราบ แต่เมื่อกลับไปพิจารณาอีกครั้ง ก็จะเห็นได้ว่า ในขณะนั้นไม่ถูกต้อง เพราะมีความต้องการ นั่งไปก็ต้องการอย่างนั้นอย่างนี้

ท่านอาจารย์ โลภะนี่เห็นยาก อริยสัจที่ ๒ เห็นยากเพราะลึกซึ้ง แม้กำลังมี เพียงแค่เอื้อมมือไปก็ไม่รู้แล้วว่า โลภะเป็นสมุทัย