ทำด้วยฉันทะหรือโลภะ

พระคุณเจ้า โลภะเป็นปัจจัยให้เกิดปัญญาได้ไหม

ท่านอาจารย์ ถ้าอย่างนั้นก็มีโลภะมากๆ

พระคุณเจ้า อย่างพระอริยบุคคลบางรูปก็ทำความเพียรอย่างเด็ดเดี่ยวทีเดียว แสดงว่าตัวท่านอยากจะพ้นทุกข์ ตรงกับที่อาตมากำลังกล่าวหรือเปล่า

ท่านอาจารย์ โลภะเป็นสภาพที่ติดข้อง ฉันทะเป็นสภาพที่พอใจจะกระทำ โลภะเกิดกับกุศลจิตไม่ได้เลย แต่ฉันทะเกิดกับกุศลจิตก็ได้ เกิดกับอกุศลจิตก็ได้

พระคุณเจ้า อย่างนั้นที่ท่านทำความเพียรนั้นเป็นฉันทะหรือเป็นโลภะ

ท่านอาจารย์ ต้องเป็นกุศล ไม่ใช่ท่านเพียรอกุศล

พระคุณเจ้า เมื่อสักครู่นี้มี

ผู้ฟัง ว่า เมื่อเจริญสมาธิแล้วจิตใจยินดีเพลิดเพลิน รู้สึกติดข้อง การกระทำอย่างนี้ ลักษณะอย่างนี้เป็นฉันทะหรือโลภะ

ท่านอาจารย์ ขณะนั้นมีปัญญาหรือเปล่า

พระคุณเจ้า ก็ในเมื่อการกระทำนั้นเป็นไปเพื่ออริยมรรค

ท่านอาจารย์ ไม่ได้เข้าใจว่า เป็นไปเพื่ออริยมรรค แต่เพื่อความพอใจที่จะเป็นอย่างนั้นที่ทำสมาธิ คนที่ทำสมาธิตั้งหลายคน เขาก็บอกว่า เขาต้องการทำสมาธิ ไม่อยากให้จิตใจฟุ้งซ่าน อยากจะให้จิตจดจ่ออยู่ที่หนึ่งที่ใด แล้วเข้าใจว่า ขณะนั้นสงบ แต่ความจริงขณะใดที่เป็นโลภะ เป็นความติดข้อง แม้ต้องการที่จะจดจ้อง ขณะนั้นก็เป็นลักษณะของมิจฉาสมาธิ เพราะว่าไม่มีปัญญาเกิดร่วมด้วย