ไม่คาดหวังอะไรทั้งสิ้น

ผู้ฟัง จากช่วงแรกที่ศึกษา ผมก็จะบอกตัวเองว่า หิวเป็นนามธรรม พอถึงช่วงนี้ก็เป็นลักษณะระลึกรู้ว่า หิวเป็นอย่างไร แข็งเป็นอย่างไร แต่จะตัดชื่อของการท่องน้อยลงไป

ท่านอาจารย์ เราไม่ต้องไปคิดเรื่องจะตัดชื่อหรือไม่ตัดชื่อ จะท่อง หรือจะไม่ท่อง จะนึกถึงหรือไม่นึกถึง ให้เข้าใจว่า ทุกอย่างเป็นธรรม แล้วแต่สภาพใดจะเกิด ก็ทำให้ไม่มีตัวเราไปนั่งจัดการ หรือจะให้นึกน้อยลง คือ ไม่เป็นผู้ที่คาดหวังอะไรทั้งสิ้น เพราะว่าอะไรคะ

ผู้ฟัง เป็นอนัตตาครับ

ท่านอาจารย์ ค่ะ และอะไรอีก

ผู้ฟัง เป็นธรรม

ท่านอาจารย์ นี่ค่ะ ถึงจะจรดกระดูกได้