อยากได้นิพพาน
สนทนาธรรมกับเด็ก
ผู้ฟัง อันนี้คือสิ่งที่ผมสับสนว่า ก่อนที่จะถึงนิพพาน ผมก็ต้องมีความอยากได้นิพพาน
ท่านอาจารย์ จริงๆ แล้ว ถ้าเรายังไม่รู้อะไร เราไม่น่าจะอยากได้ แต่ว่าวิสัยของสภาพธรรม คือ โลภะเป็นสภาพที่ติดข้องทุกอย่าง แต่เขาไม่สามารถประจักษ์ลักษณะของนิพพานได้เลย เพราะเป็นอกุศล ต้องเป็นปัญญาที่อบรมจนกระทั่งเห็นสภาพธรรมตามความเป็นจริงก่อน มีปัญญาหน่ายความติดข้องในจิต เจตสิก รูป แล้วจึงสามารถประจักษ์ของนิพพานได้ แต่โลภะเป็นสภาพธรรมที่เป็นอกุศล เพราะฉะนั้นเขามีความติดข้องในชื่อ แต่ไม่ใช่ในสภาพของธรรม เพราะเขาไม่มีโอกาสเลยที่จะสัมผัสนิพพานได้ แต่พอได้ยินชื่อ อะไรก็อยากได้ทั้งนั้นแหละค่ะ
ผู้ฟัง ที่อยากได้ เพราะว่าไม่รู้ว่าจริงๆ มันคืออะไร รู้แค่ว่าดี เขาพูดกันว่าดี รู้ว่าเป็นสิ่งที่หลายๆ คนอยากได้ แต่ไม่รู้ว่า สภาพจริงๆ มันคืออะไร กว่าจะไปถึงได้
ท่านอาจารย์ เพราะฉะนั้นตามความเป็นจริงก็คือต้องตรงต่อตัวเอง ไม่ใช่ว่าอยากได้นิพพาน เพราะยังไม่รู้จักนิพพาน