ต้องรู้หนทางที่ถูกต้องจึงจะละความเห็นผิดได้
แต่สำหรับโลภมูลจิตที่ไม่มีทิฏฐิความเห็นผิดเกิดร่วมด้วย ก็ยังมีโทษน้อยกว่าโลภมูลจิตที่มีทิฏฐิความเห็นผิดเกิดร่วมด้วย เพราะฉะนั้น ความเห็นผิดจากความเป็นจริง จากการรู้แจ้งหนทางที่จะทำให้รู้แจ้งอริยสัจจธรรมเป็นเรื่องที่สำคัญมาก เพราะเหตุว่าถึงแม้จะได้ศึกษาธรรมแล้ว แต่ถ้าไม่รู้หนทางที่ถูกต้องก็ไม่สามารถที่จะอบรมเจริญปัญญาที่จะละความเห็นผิดได้
ที่มา ...
หมายเลข 8753
27 ม.ค. 2567