เริ่มจากความเห็นถูกตั้งแต่ขั้นการฟัง

ผู้ฟัง เพราะฉะนั้นเรื่องของโลภะที่อาจารย์พูดก็คือ ลักษณะของจิตที่เป็นโลภะ ๘ ลักษณะ เหมือนกัน ที่อาจารย์พูดถึงนี่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอกุศลจิต๑๒ ประการ เราจะเห็นว่าชีวิตเราตื่นนอนขึ้นมา โลภะไปเสีย ๘ แล้วโทสะ ๒ แล้วก็โมหะ ๒ เป็น ๑๒ เพราะฉะนั้นในลักษณะของจิตประเภทนี้ที่อาจารย์พูดนี่ คือลักษณะของความเห็นที่เป็นความเห็น ที่เราคิดว่าเราถูก พิจารณาถูกแล้ว ว่าสภาพธรรมตามความเป็นจริง คือ เราคิดนึกเอา อย่างนั้นใช่ไหมอาจารย์ครับ แล้วธรรมจริงๆ ปรากฏ เช่น เย็นก็ตาม ร้อน อ่อน แข็ง ก็ตาม เราจะระลึกรู้ไม่ได้ หรือว่าเป็นธรรมจริงๆ

ท่านอาจารย์ ต้องเป็นไปตามลำดับขั้น คือ ความเห็นถูกตั้งแต่ขั้นการฟัง ว่าเป็นนามธรรม เป็นรูปธรรม ไม่ใช่เรา แล้วก็เป็นนามธรรมประเภทอกุศล หลังจากที่เห็นแล้วส่วนใหญ่ก็จะเป็นโลภะ พวกนี้เราต้องเรียน ต้องรู้ ถึงจะมีการระลึก แล้วก็รู้ความจริงของสภาพธรรมจนประจักษ์แจ้งได้ แต่ถ้าเราไม่เคยฟังมาก่อนเลย เราก็ไม่สามารถที่จะมีสัมมาสติที่จะระลึกลักษณะของสภาพธรรมได้ถูกต้อง