เป็นปกติและเข้าใจถูกว่าไม่ใช่เราทำ


    ตอนกลางคืนนอนแล้วก็คิดใช่ไหม ไม่ได้ดูโทรทัศน์ ไม่ได้อะไรๆ เลยก็ยังคิด ขณะที่คิดไม่ได้รู้เลยว่าจิตนั้นไม่ใช่จิตเห็น จิตได้ยิน และก็ไม่ใช่เรา เพราะ ฉะนั้นจะชื่อว่ารู้จักมโนทวารไม่ได้ เพราะว่ายังคงเป็นเราคิด เพราะฉะนั้นก็จะเห็นได้ว่า ธรรม เราศึกษาโดยชื่อ สภาพธรรมจริงๆ ไม่ได้ต่างจากปกติเลยแต่ไม่รู้ เหมือนเห็นขณะ นี้ไม่ต่างกับปกติแต่ไม่รู้จนกว่าจะได้ฟัง จะได้อบรม จนกว่าจะสามารถเข้าใจขึ้นใน ลักษณะของสภาพธรรมที่ปรากฏทีละเล็กทีละน้อยเพื่อละความต้องการ เพราะว่าถ้ามี ความเป็นเราที่จะทำให้ได้มากๆ ไม่มีทางจะพ้นจากสังสารวัฏฏ์ เพราะขณะนั้นโลภะ ต่างหากที่กำลังต้องการ ที่กำลังจะทำให้ทนทางนั้นไม่ใช่หนทางละ แต่เป็นหนทางที่ เพื่อเรา ก็ยังมีความเป็นตัวตนอยู่ ด้วยเหตุนี้มรรคสัตว์หนทางนี้จึงเป็นหนทางที่เห็น ยากว่าเป็นหนทางจริงๆ ไม่มีหนทางอื่นเลยอย่างที่จะทำให้เป็นปกติด้วยความเข้าใจ ถูกว่าไม่ใช่เราที่จะทำ เพราะขณะนั้นสติเกิดจึงมีความรู้ตรงในลักษณะของสภาพธรรม ต่างกับขณะที่หลงลืมสติ


    ที่มา ...

    พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 143


    หมายเลข 9499
    30 ส.ค. 2567