ไม่รู้ว่าเป็นธรรมซึ่งมีปัจจัยก็เกิด


    ผู้ฟัง ที่ท่านอาจารย์ได้กล่าวว่าการศึกษาธรรมด้วยความเป็นตัวตนมีความหมายมากน้อยแค่ไหน

    ท่านอาจารย์ ก็เป็นตัวเราที่รู้ ทั้งหมดที่พูดก็คือเรา

    ผู้ฟัง ถ้าอย่างนั้นในชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะดูทีวีหรือทำอะไรต่ออะไร

    ท่านอาจารย์ มีใครไหมที่คิดว่า เมื่อได้ฟังเรื่องอกุศล ก็จะรู้สึกว่า น่ารังเกียจ เรามีอกุศลมาก นั่นคือศึกษาด้วยความเป็นเรา เป็นเราหมดเลย เมื่อมีอกุศลก็เราทั้งนั้น เรานี่ก็น่ารังเกียจมาก เกิดความรังเกียจ อยากจะให้เราดี ก็เป็นเราหมด ไม่ได้รู้ว่าเป็นธรรมซึ่งมีปัจจัยก็เกิด แล้วก็หลากหลาย เห็นก็ไม่ใช่คิดนึก

    ผู้ฟัง ส่วนมากเราก็จะติดเรื่องราวที่เราคิดนึก แต่ไม่เคยที่จะใส่ใจถึงลักษณะของจิตที่คิดถึงเรื่องราว

    ท่านอาจารย์ ปกติหลงลืมสติปัฏฐาน หรือปกติสติปัฏฐานเกิด

    ผู้ฟัง ถ้าสติปัฏฐานหรือสติสัมปชัญญะไม่เกิดก็เป็นเรื่องที่นึกคิดอกุศลก็เกิดมากมาย

    ท่านอาจารย์ ขณะใดเข้าใจ ขณะนั้นเป็นกุศล ขณะที่ไม่เข้าใจ ขณะนั้นก็ไม่ใช่ปัญญา

    ผู้ฟัง ขณะนั้นถ้าไม่มีสิ่งที่กำลังปรากฏ ก็คุยกันเรื่องราวของสภาพธรรม

    ท่านอาจารย์ ที่มี และกำลังปรากฏ


    ที่มา ...

    พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 150


    หมายเลข 9678
    31 ส.ค. 2567