ไม่ต้องไปติดที่ชื่อ แต่ให้คุ้นกับลักษณะ


    ท่านอาจารย์ เพราะเหตุว่า ของที่เรามี เราไม่ค่อยใช้ เพราะว่าเราติดสิ่งนั้น ไม่อยากให้สิ่งนั้นเสียไป เสื่อมไปได้ แต่เวลาที่เกี่ยวข้องกับคนอื่นจะมีเจตสิกอีกประเภทหนึ่งเกิดขึ้นซึ่งต่างออกไป ไม่ต้องการให้สิ่งนั้นเป็นสาธารณะหรือร่วมเป็นของบุคคลอื่นด้วย เรามีสมบัติยังไม่ให้ใคร หวงหรือเปล่าหรือว่าเป็นโลภะที่ติดข้องในสมบัตินั้น

    ผู้ฟัง อย่างนอน คนอื่นมานอน เราก็ไม่อยากให้มานอน

    ท่านอาจารย์ นั่นแหละรู้ไว้เลย ลักษณะใดเป็นอกุศลจิตประเภทใด ถ้าความรู้สึกไม่สบายต้องเป็นประเภทโทสมูลจิต รำคาญแม้เพียงเล็กน้อยก็เป็นโทสะ ส่วนสภาพของโลภะก็จะเป็นความรู้สึกเฉยๆ หรือเป็นสภาพของโสมนัส

    ผู้ฟัง ถูกแซงคิวจะเป็นมัจฉริยะหรือเปล่า พอโดนแซงก็จะรู้สึกโมโห

    ท่านอาจารย์ โมโหก็เป็นโทสมูลจิต

    ผู้ฟัง แต่ก็นึกอยู่ว่าโมโหทำไมกัน

    ท่านอาจารย์ ก็ดีกว่าไม่มีเลย

    ผู้ฟัง อันนี้นับเป็นมัจฉริยะหรือเปล่า

    ท่านอาจารย์ ฟังเพื่อเข้าใจ ไม่ต้องไปติดที่ชื่ออันนี้จะเรียกอะไร อันนั้นจะเรียกอะไร แต่ลักษณะจริงๆ นั้นเป็นอย่างนั้นโดยเฉพาะก็เป็นสภาพธรรมที่ไม่ใช่เรา เป็นธรรม เมื่อศึกษาก็รู้ว่าเป็นธรรมทั้งหมด ค่อยๆ คุ้นกับสภาพที่เป็นธรรม จะรู้ว่าลักษณะนั้นเป็นธรรมจริงๆ ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ใครแต่เป็นธรรม


    ที่มา ...

    พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 152


    หมายเลข 9698
    31 ส.ค. 2567