สติขั้นศีล

ท่านอาจารย์ เบื่อธรรมไหมคะ อยู่ที่ไหนล่ะคะ ธรรม

ผู้ฟัง อาจารย์คะ หนูรบกวนเรียนถามนิดหนึ่ง อย่างในการที่เราจะดูแลผู้ป่วย เรามีจิตที่เป็นกุศล อยากให้เขาหายเจ็บไข้ได้ป่วย อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดี แต่ในบางครั้ง หนูเคยเจอมดเต็มโต๊ะคนไข้เลย ถ้าเราไม่ทำความสะอาดตรงนั้น สิ่งแวดล้อมคนไข้ก็จะไม่ดี เราก็คงต้องทำความสะอาด มันก็ทำให้มดตายไปหลายตัว แล้วเรารู้สึกว่า เราไม่สบายใจ แต่คนไข้ดีขึ้น อย่างนี้อาจารย์ เราจะมีวิธีคิดอย่างไรที่ทำให้เรารู้สึกไม่สบายเพราะเราฆ่ามดอย่างนี้ค่ะ อาจารย์

ท่านอาจารย์ การที่จะเป็นกรรมว่า เป็นการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตอะไรหรือเปล่า ก็อยู่ที่เจตนา ก็คือว่าถึงจะมีมดมีอะไรอยู่ ถ้าเรามีสติเกิด สติขั้นศีลที่กล่าวไป เมื่อกี้มีสติขั้นทาน ที่บอกว่าระลึกได้ในการที่จะให้อะไรใคร สติขั้นศีล ก็คือระลึกได้ที่จะไม่ฆ่าสัตว์ ไม่พูดเท็จ อะไรต่างๆ เวลามีมด มีวิธีการหลายหลายอย่างที่จะไม่ฆ่ามด เราอาจจะไล่ไปธรรมดาๆ หรืออาจจะทำอะไรเบาๆ ค่อยๆ หรืออาจจะแค่เอาอะไรมาวางให้เขาเกาะติดกัน แล้วเอาไปปล่อยที่อื่น มีวิธีการมากมาย ถ้าสติเกิด

ฉะนั้น สติจำปรารถนาในที่ทั้งปวงจริงๆ เพราะเหตุว่าเมื่อสติเกิดเป็นกุศล ที่กล่าวถึงนี้คือ เป็นสติที่เกิดในกุศลขั้นศีล ก็คือขั้นที่จะไม่ประทุษร้ายผู้อื่น หรือว่าไม่ทำร้ายผู้อื่น

ทำอกุศลง่ายกว่า ใช่ไหมคะ ทำแรงๆ ทีเดียวจบ แต่กุศลมีวิริยะ ความเพียรที่เป็นโสภณ เป็นฝ่ายที่ดีเกิดด้วย และจิตใจในขณะที่ทำ จะเป็นจิตใจที่อ่อนโยน คนนั้นจะรู้เลยว่า ไม่ใช่ความโกรธหรือความหยาบกระด้าง แล้วก็มีเมตตาด้วย แล้วการที่จะช่วย เท่าที่จะช่วยได้เต็มความสามารถ ก็แสดงว่า ขณะนั้นเป็นจิตใจที่เป็นไปในฝ่ายดี แล้วถ้าฝึกอบรมบ่อยๆ ก็จะชิน สิ่งที่คิดว่า ลำบากก็ไม่ลำบาก เป็นสิ่งที่ทำได้