เข้าใจถูกว่าเป็นเพียงสภาพธรรมที่ไม่ใช่ตัวตนก่อน
ผู้ฟัง แมวสาธารณะมีเยอะมาก ถ้าจะทำหมันแมวจะบาปไหม
ท่านอาจารย์ จิตใคร ต้องรู้ ขณะนั้นเป็นจิตอะไร จิตของใครก็ของคนนั้น ไปบอกว่าจิตคนนี้กำลังเป็นอกุศล คนนี้กำลังเป็นเมตตาก็คงไม่ได้ใช่ไหม หมอรักษาโรคทำให้คนอื่นเจ็บหรือเปล่า ถ้าจะต้องมีการผ่าตัด จิตของหมอเป็นกุศลหรือเป็นอกุศลก็เป็นจิตของหมอ ใครจะไปบอกได้ รับประทานอาหารด้วยกันจะรู้ไหมว่าจิตของใครเป็นกุศลหรือเป็นอกุศล ถ้าสติสัมปชัญญะเกิดรู้ลักษณะของสภาพธรรม รู้ลักษณะที่กำลังอร่อยด้วย จะรู้ไหมว่าจิตของใครเป็นกุศลขณะไหน เป็นอกุศลขณะไหน
ผู้ฟัง คงไม่ทราบ
ท่านอาจารย์ ด้วยเหตุนี้จึงทรงแสดงพระธรรมให้ผู้ฟังเกิดปัญญาของตัวเอง นี่สำคัญที่สุด ต้องเป็นปัญญาที่เข้าใจถูกเห็นถูกในลักษณะของสภาพธรรมที่ไม่ใช่ตัวตนก่อน จะละเอียดไปถึงกับว่าขณะนี้เป็นกุศล ขณะนั้นเป็นอกุศล โดยที่ไม่รู้ว่าขณะนั้นเป็นนามธรรมไม่ใช่ เรา ก่อน ไม่ได้เลย
ที่มา ...