ธรรมจาริกในศรีลังกา

ในครั้งกระโน้น พระภิกษุ ภิกษุณีและคฤหัสถ์ ในศรีลังกาได้ศึกษาและปฏิบัติ “สติปัฎฐาน” (ฐานที่ตั้งแห่งสติระลึกรู้) กันอย่างกว้างขวางเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์

ท่านเหล่านั้นได้บรรลุอรหัตตผล ก็เพราะว่าท่านมีสติระลึกรู้สภาพความเป็นจริงที่ปราฏกอยู่ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และ มโนทวารในขณะปัจจุบัน