แนวทางเจริญวิปัสสนา เล่ม ๒๕ ตอนที่ ๒๔๑ – ๒๕๐

อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต ชาณุสโสณีสูตร ซึ่งพระผู้มีพระภาคได้ทรงแสดงเรื่องของการอุทิศส่วนกุศลกับชาณุสโสณีพราหมณ์ว่า บุคคลใดอยู่ในฐานะที่จะได้รับอุทิศส่วนกุศล และบุคคลใดไม่อยู่ในฐานะที่จะได้รับอุทิศส่วนกุศล

สำหรับผู้ที่กระทำทุจริตกรรมซึ่งเกิดในนรก หรือเป็นเดรัจฉาน ไม่สามารถที่จะได้รับส่วนกุศลจากญาติหรือจากมิตรสหายที่ได้ทำบุญและอุทิศให้ได้เลย เพราะเหตุว่าในนรกเป็นที่ๆ รับผลของกรรมด้วยความทนทุกข์ทรมานสาหัสจริงๆ ความทุกข์ทรมานทั้งหมดในโลกนี้ก็ปรากฏ ไฟ น้ำที่เป็นทุกข์ทรมานอย่างยิ่งด้วยประการต่างๆ แต่ว่าชั่วเวลาที่ไม่นานเลย ซึ่งเป็นผลของเศษกรรมที่ติดตามมาให้ผล แม้ปฏิสนธิเป็นมนุษย์แล้วก็ยังมีโอกาสได้รับผลของอกุศลกรรมที่ได้กระทำแล้วจากไฟบ้าง จากน้ำบ้าง จากอันตรายต่างๆ บ้าง แต่ถ้ากรรมนั้นไม่ได้ให้ผลปฏิสนธิเป็นมนุษย์ หรือเป็นเทพ แต่ให้ผลปฏิสนธิในอบายภูมิเป็นบุคคลในนรกแล้ว ก็ไม่มีโอกาสที่จะได้อนุโมทนารับผลของการอุทิศส่วนกุศลของบรรดาญาติมิตรสหายเลย

เพราะฉะนั้น ถ้าท่านยังไม่บรรลุคุณธรรมเป็นพระอริยบุคคล ก็มีโอกาสที่จะเกิดในอบายภูมิ โลภมูลจิต โทสมูลจิต โมหมูลจิต ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ วันหนึ่งๆ ก็ไม่ทราบว่ามากมายเท่าไร จะไม่เป็นเชื้อที่จะนำไปสู่อบายภูมิหรือ ถ้าอกุศลจิตนั้นมีกำลังทำให้กระทำทุจริตกรรม ก็ย่อมจะเป็นเหตุให้เกิดในอบายภูมิ