ธรรมทิพย์บรรเลง ๒

เป็นอีกครั้งหนึ่งที่มีโอกาสได้พบสมาชิกชมรมบ้านธัมมะ และผู้สนใจที่จะได้เข้าใจพระธรรมวินัย คงไม่ลืมทุกคำที่ได้ฟังว่า ยากที่จะเข้าใจได้ แต่ไม่พ้นความสามารถที่จะค่อยๆ ไตร่ตรอง จนกระทั่งเข้าใจถูกต้องตามความเป็นจริง ขณะนี้กำลังเห็นเป็นธรรม แค่นี้ลืมบ่อยๆ กำลังได้ยินเดี๋ยวนี้เองก็เป็นธรรม แต่ยากแสนยากที่จะเข้าใจว่า ธรรมอะไรในขณะนี้ที่กำลังได้ยิน ขณะนั้นต้องมีเสียงเป็นอย่างหนึ่ง และก็มีได้ยินอีกอย่างหนึ่ง แล้วเราอยู่ที่ไหน

เพราะฉะนั้น การฟังธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อละความสำคัญว่า มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่เที่ยง ยั่งยืน เพราะกว่าที่เราจะรู้ว่า มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่เกิดไม่ยั่งยืนก็ต่อเมื่อคนเกิดและคนตาย ตายเมื่อไรไม่ยั่งยืนเมื่อนั้น แต่ตามความเป็นจริง กำลังตายอยู่ทุกขณะ แต่ว่าไม่เคยรู้เลย เพราะฉะนั้น ถ้าเทียบปัญญาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากับผู้ที่ไม่เคยฟังพระธรรมเลย ห่างไกลกันเท่าไร ทุกคำของพระองค์เป็นสัจจะวาจา ความจริงถึงที่สุดซึ่งใครก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้ว่า ขณะนี้สิ่งที่กำลังปรากฏให้เห็นกำลังมี และสิ่งนั้นต้องเกิดขึ้น แค่นี้ วันหนึ่งๆ ไม่เคยคิดเลย เพลิดเพลินไปกับสิ่งที่ปรากฏ เมื่อไรจะเข้าใจถูกต้องว่า ไม่ว่าจะพอใจในสิ่งที่ปรากฏทางตาสักเท่าไร เพียงแค่หลับตา สิ่งนั้นก็ไม่มี แต่ความจริงเร็วกว่านั้นมาก เพราะขณะที่กำลังลืมตา ยังไม่ได้หลับตา สภาพธรรมก็เกิดดับสืบต่อนับไม่ถ้วน