แนวทางเจริญวิปัสสนา เล่ม ๕๐ ตอนที่ ๔๙๑ – ๕๐๐

ท่านผู้ฟังปรารถนาที่จะบรรลุคุณธรรมเป็นพระอริยเจ้า ซึ่งคุณธรรมของพระอริยเจ้าท่านงดเว้นการดื่มสุราเมรัย เพราะฉะนั้น ถ้าไม่เริ่มอบรมที่จะงดเว้น ทำอย่างไรจึงจะบรรลุคุณธรรมเป็นพระอริยเจ้า

สำหรับเรื่องการงดเว้นเป็นสมุจเฉทนั้น เป็นเรื่องยาก เพราะว่าต้องประกอบด้วยปัญญาที่รู้แจ้งในอริยสัจธรรมถึงความเป็นพระโสดาบันบุคคล ซึ่งเป็นการยากที่จะอบรมปัญญาอย่างนั้นให้เกิดขึ้นได้ ส่วนการที่จะสะสมอุปนิสัยปัจจัยให้บรรลุถึงคุณธรรมเช่นนั้น ก็ต้องอาศัยการขัดเกลามากทีเดียว แม้ในเรื่องของการเสพสุราเมรัย ก็ควรฝึกอบรมให้มีการงดเว้น ละเว้น เพื่อเกื้อกูลแก่สติที่จะระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ซึ่งท่านผู้ฟังจะเห็นได้ว่า สติเกิดระลึกรู้ลักษณะของนามธรรมบ้างรูปธรรมบ้างก็จริง แต่ถ้าเทียบกับอกุศลจิตในวันหนึ่งๆ แล้ว เทียบจำนวนกันไม่ได้เลย จำนวนของสติที่เกิดขึ้นระลึกรู้ลักษณะของสภาพที่เป็นนามธรรมรูปธรรมบ้างในวันหนึ่ง ๆ เทียบกับขณะที่ถูกอกุศลธรรมครอบงำจนหลงลืมสติ ไม่รู้ในสภาพที่ไม่ใช่เป็นตัวตน ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคลไม่ได้เลย