แนวทางเจริญวิปัสสนา เล่ม ๕๓ ตอนที่ ๕๒๑ – ๕๓๐

แม้ในครั้งที่พระผู้มีพระภาคยังไม่ปรินิพพาน ถ้าพระองค์จะทรงบัญญัติพระวินัยข้อนี้ด้วยความมุ่งหมายอย่างนั้นแล้ว กุลบุตรผู้มีศรัทธาอุปสมบทในพระธรรมวินัย แต่ไม่สามารถที่จะทนหิวโดยการที่จะบริโภคเพียงครั้งเดียวในเวลาก่อนเที่ยง ท่านก็จำเป็นต้องลาสิกขาบทไป ก็จะเป็นข้อติเตียนประการหนึ่งได้ในพระศาสนาว่า พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติพระวินัยตึงนัก

แต่ถ้าพระผู้มีพระภาคทรงเห็นประโยชน์ของกาลที่บริโภคว่า ควรจะเป็นระยะเวลาก่อนเที่ยง และบุคคลใดซึ่งไม่สามารถจะบริโภคอย่างนั้นได้ คือ เพียงครั้งเดียวอย่างพระองค์ หรือว่าอย่างท่านพระมหากัสสปะ หรือผู้ที่มีศรัทธาที่จะรักษาธุดงค์ในเรื่องของบิณฑบาต ผู้นั้นก็ยังสามารถที่จะดำรงเพศของพระภิกษุ ประพฤติปฏิบัติธรรมตามพระวินัยบัญญัติได้ ซึ่งเป็นการแสดงให้เห็นถึงพระมหากรุณา และการที่พระผู้มีพระภาคเป็นผู้ที่ทรงรู้เหตุรู้ผลว่า การปฏิบัติอย่างไรสมควรอย่างไร เพราะฉะนั้น ในข้อนี้ ขอให้มุ่งที่กาลของการบริโภค