แนวทางเจริญวิปัสสนา เล่ม ๖๙ ตอนที่ ๖๘๑ – ๖๙๐

จะเห็นได้ว่า ถ้าท่านผู้ใดมีความเลื่อมใสในทางที่ถูกแล้ว แต่ผลยังไม่เกิด ก็ให้พยายามรักษาความเลื่อมใสนั้นไว้ อย่าให้เปลี่ยนเป็นความต้องการผลอย่างรวดเร็ว ซึ่งจะทำให้เกิดมีความเห็นผิดขึ้น เพราะฉันทะอย่างแรงกล้า คือ ไม่เลิกความเพียรที่จะระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ เดี๋ยวนี้เอง ไม่เปลี่ยน โดยการลับปัญญาให้คมกล้าด้วยการศึกษา รู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ จนกว่าวันหนึ่งจะประจักษ์ชัดในลักษณะของสภาพธรรมแต่ละลักษณะ ที่จะกระจัดกระจายสภาพธรรมทั้งหลายที่เกิดดับพร้อมกันอย่างรวดเร็วให้เห็นว่าเป็นแต่ละลักษณะ จึงไม่ใช่ตัวตน

ถ้าจิตเจตสิกมากมายดับไปแล้วเมื่อครู่นี้โดยที่ไม่รู้ ก็ต้องเป็นตัวตนอยู่ มีการยึดถือสภาพของจิตเจตสิกเหล่านั้นที่ดับไปด้วยความไม่รู้นั้นว่าคือเรา แต่ถ้าขณะใดที่ระลึกรู้ และแยกลักษณะแต่ละลักษณะให้เป็นแต่ละลักษณะจริงๆ ไม่รวมกัน ไม่ปนกัน กระจัดกระจายสภาพธรรมที่เคยเกิดรวมกันอยู่ออกเป็นแต่ละลักษณะได้ จะเห็นว่า เป็นเพียงสภาพธรรมแต่ลักษณะซึ่งไม่ใช่ตัวตน