ณ กาลครั้งหนึ่ง ที่ บ้านธัมมะ เชียงใหม่ ๑๓ มกราคม ๒๕๕๔ (ตอนที่ ๒)

วันเวลา เมื่อผ่านไปแล้ว ไม่มีวันที่จักหวนคืนกลับมาอีกได้ แม้เพียงขณะเดียวในชีวิต เหลือเพียงความทรงจำอันสวยงาม แลกุศลธรรมอันยิ่งใหญ่ที่เกิดขึ้นและดับไปแล้วนั้น จักสั่งสมไว้ในขณะต่อๆ ไป อันจะยังประโยชน์แก่บุคคลนั้นๆ ตามควรแก่กาล

ในตอนต่อไปนี้ ข้าพเจ้าขอใช้ชื่อตอนว่า " ผู้คนแวดล้อม " ครับ ข้าพเจ้าได้สังเกตเห็นถึง ศรัทธา ของศิษย์ทุกคนที่แวดล้อมท่าน เมื่อได้มีความเข้าใจธรรมในระดับหนึ่งที่ท่านอาจารย์ได้บรรยายไว้ เมื่อมีโอกาสมักมีกุศลเจตนาที่จะเข้าใกล้แวดล้อมท่านอาจารย์ มิใช่เพื่อลาภ เพื่อยศ เพื่อสรรเสริญใดๆ