แนวทางเจริญวิปัสสนา เล่ม ๑๒๓ ตอนที่ ๑๒๒๑ – ๑๒๓๐

ถ้าพิจารณาลักษณะของสภาพธรรมซึ่งไม่เที่ยง เกิดขึ้น และดับไป จะเห็นว่า สภาพธรรมนั้นเป็นทุกข์และเป็นอนัตตา เพราะฉะนั้น การที่จะเห็นไตรลักษณะ ต้องเป็นการสอดคล้องกันของไตรลักษณะที่ว่า เพราะไม่พิจารณาแยกฆนสัญญาออก จึงไม่สามารถที่จะประจักษ์ความเกิดขึ้นและดับไปซึ่งไม่เที่ยงและเป็นทุกข์ได้ ตราบใดที่ยังรวมกันอยู่ ขณะที่กำลังนั่ง เห็นก็อย่างหนึ่ง ได้ยินก็อย่างหนึ่ง คิดนึกก็อย่างหนึ่ง ปวดเมื่อยก็อย่างหนึ่ง