แนวทางเจริญวิปัสสนา เล่ม ๑๓๔ ตอนที่ ๑๓๓๑ – ๑๓๔๐

การละการยึดถือสภาพธรรมว่าเป็นตัวตน เป็นสัตว์ เป็นบุคคล จึงต้องพิจารณาว่า สติสามารถรู้ลักษณะของนามธรรมที่ต่างกับรูปธรรมหรือยัง โดยไม่ต้องเลือกว่าจะระลึกที่ลักษณะของเวทนาชนิดหนึ่งชนิดใด เพียงแต่ว่าสามารถพิจารณาแยกลักษณะที่เป็นนามธรรมออกจากลักษณะที่เป็นรูปธรรมก่อน และภายหลังลักษณะของนามธรรมจึงปรากฏประเภทต่างๆ เช่น ความรู้สึก ก็เป็นลักษณะของนามธรรม เพราะไม่ใช่รูป สภาพรู้ อาการรู้ เป็นลักษณะของนามธรรม ไม่ใช่รูป