แนวทางเจริญวิปัสสนา เล่ม ๒๐๕ ตอนที่ ๒๐๔๑ – ๒๐๕๐

แม้เป็นพระโสดาบันบุคคลแล้ว ไม่มีความเห็นผิดในเรื่องของสภาพธรรม ที่ไม่เที่ยง ไม่ใช่ตัวตน แต่ยังมีความสำคัญ ความจำ และความคิดในทุกข์ว่าเป็นสุข ในสิ่งที่ไม่งามว่างาม สำหรับพระสกทาคามีก็มีความสำคัญและความคิดในสิ่งที่ เป็นทุกข์ว่าเป็นสุข ในสิ่งที่ไม่งามว่างามเบาบางลง แต่สำหรับพระอนาคามีบุคคลนั้นท่านละความสำคัญและความคิดในสิ่งที่ไม่งามว่างาม และสำหรับพระอรหันต์ ละความสำคัญคือสัญญาวิปลาส และจิตตวิปลาส ในสภาพธรรมที่เป็นทุกข์ว่าเป็นสุข ดับวิปลาสทั้งหมด แต่ผู้ที่ยังไม่เป็นพระอริยบุคคลยังมีวิปลาสครบ