ความภักดีในพระผู้มีพระภาค

ท่านอาจารย์ พระผู้มีพระภาค ทรงเป็นผู้ที่จริงใจ ต่อการอบรมเจริญบารมี เพื่อการรู้แจ้งอริยสัจจธรรม จนในที่สุด ทรงรู้แจ้งพระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะเหตุคือ พระองค์ทรงมีอุปการะอย่างยิ่งยวด ในหมู่สัตว์ และเทวดา และมนุษย์ทั้งหลาย พระองค์ทรงประกอบด้วยพระคุณสูงสุดกว่าสรรพสัตว์ จึงทรงประกอบด้วย เสียงสรรเสริญสดุดีที่ไพบูลย์ยิ่ง และบริสุทธิ์ยิ่ง ในไตรโลก และทรงมีผู้ภักดีต่อพระองค์อย่างจริงใจ

ท่านผู้ฟังก็คงจะเห็น การกล่าวสรรเสริญพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ ๒,๕๐๐ กว่าปี ในโลกมนุษย์ ในเทวโลก ในพรหมโลก เป็นคำสดุดีสรรเสริญ อย่างไพบูลย์ยิ่ง และบริสุทธิ์ยิ่ง ด้วยเหตุที่พระองค์ทรงมีอุปการะอย่างยิ่งยวด ในหมู่สัตว์ และเทวดา และมนุษย์ทั้งหลาย ทรงเป็นผู้มีผู้ที่ภักดีต่อพระองค์อย่างจริงใจ

ข้อความในปรมัตถทีปนี อรรถกถา ขุททกนิกาย อิติวุตตกะ อรรถกถาโลภสูตร มีข้อความว่า ความภักดีในพระผู้มีพระภาค เป็นความภักดีของผู้เลื่อมใส มั่นคงยิ่ง อันใครๆ จะเป็นสมณพราหมณ์ เทวดา มาร หรือพรหม ก็ลักไปไม่ได้ เป็นความจริง บุคคลผู้ภักดีเหล่านั้น แม้ตนเองจะต้องเสียชีวิต ก็จะไม่ยอมทิ้งความเลื่อมใส ในพระพุทธเจ้า หรือคำสั่งสอนของพระองค์ ก็เพราะต่างมีความภักดีอย่างมั่นคง ด้วยเหตุนั้นแล พระผู้มีพระภาคจึงตรัสว่า ผู้ใดแลเป็นบัณฑิต เป็นผู้กตัญญูกตเวที ผู้นั้นย่อมเป็นกัลยาณมิตร และมีความภักดีอย่างมั่นคง

ทุกท่านลองพิจารณาจิตใจ มีความภักดี ต่อพระผู้มีพระภาคอย่างจริงใจ โดยไม่มีใครบังคับ ผู้ใดก็ตามที่มีความศรัทธา มีความเลื่อมใส ในพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ไม่เปลี่ยนแปลง แม้ว่าบุคคลอื่น จะพยายามเปลี่ยนความศรัทธา หรือว่าความภักดีของท่าน ท่านก็ไม่เปลี่ยนตราบจนสิ้นชีวิต เพราะว่าแต่ละบุคคล ที่มีความศรัทธามั่นคงในพระรัตนตรัยแล้ว ก็จะเป็นผู้ที่มีความภักดี ต่อพระผู้มีพระภาคจนตลอดชีวิต ซึ่งจะเห็นได้ว่าไม่มีใครอีก ที่จะได้รับความภักดี ยั่งยืนนาน เท่าพระผู้มีพระภาค เพราะเหตุว่า ความภักดีที่มีต่อบุคคลอื่น ที่ไม่ใช่พระผู้มีพระภาคนั้น ก็เป็นชั่วขณะ ชั่วกาละ บางครั้งก็มาก บางครั้งก็น้อย บางครั้งก็ยาวนาน บางครั้งก็ชั่วเวลาไม่นาน แต่ความภักดีต่อพระผู้มีพระภาค สำหรับพุทธบริษัท จะเห็นได้ว่าทุกวัน ตั้งแต่เช้าจนถึงค่ำ มีการสวดมนต์ระลึกถึงคุณของพระรัตนตรัย ตั้งแต่เด็กจนโต จนตาย นี่ก็แสดงให้เห็นถึงพระคุณ ที่ทุกคนได้ประจักษ์ ในความจริงใจที่พระผู้มีพระภาค ทรงอบรมเจริญบารมี เพื่อการรู้แจ้งอริยสัจจธรรม และทรงมีอุปการะอย่างยิ่งยวดในหมู่สัตว์ และเทวดา และมนุษย์ทั้งหลาย

ทั้งนี้ พระผู้มีพระภาคทรงพระนามว่า ภะคะวา เพราะทรงมีคนภักดีอย่างมั่นคงเพราะพระองค์ทรงมีปกติ แสวงหาประโยชน์ เกื้อกูลแก่สัตว์โลก ทั้งนี้เพราะพระมหากรุณาบารมี ที่ทรงใคร่ครวญ ที่จะทรงแสดงธรรม ให้สัตว์ทั้งหลาย บรรลุถึงความมั่นคงในศีล ในสมาธิที่สงบจากกิเลส และในปัญญา พระองค์จึงทรงได้รับความภักดีอย่างจริงใจ จากพุทธบริษัท ทั้งคฤหัสถ์ และบรรพชิต ทรงได้รับความภักดี โดยมอบถวายปัจจัยไทยธรรม ทุกสิ่ง ทั้งดอกไม้ ธูปเทียน ของหอม เครื่องสักการะบูชา นี่ก็แสดงให้เห็นว่า ผู้ที่มีความจริงใจ มีสัจจะ มีการที่จะแสวงหาประโยชน์เกื้อกูลแก่สัตว์โลก เป็นผู้ที่ดับกิเลสหมด เพราะฉะนั้นผู้อื่นย่อมสามารถที่จะเห็นพระมหากรุณา และพระปัญญาของพระองค์ได้ จึงมีความภักดีต่อพระองค์ โดยที่ไม่มีใคร ที่จะมีผู้ภักดีต่อ เท่ากับพระอรหันตจะสัมมาสัมพุทธเจ้า