เวลาฟังธรรมได้ยินคำนี้บ่อยๆ ว่าชีวิตเป็นของน้อย กรุณาอธิบายด้วยครับว่าน้อยอย่างไร เพราะเมื่อเราเกิดมาแล้วก็มีชีวิตอยู่กันตั้งหลายสิบปี

ขอบพระคุณครับ

เชิญคลิกอ่าน...

ชีวิตนี้ว่าเป็นของน้อย

อนุโมทนาค่ะ

ชีวิตเป็นของน้อยจริงๆ เพราะดำรงอยู่เพียงแค่ ๑ ขณะของจิตเท่านั้น จิตที่ดับไป แล้วจะไม่กลับมาอีก เพราะฉะนั้นจิตแต่ละดวงที่ดับไปจึงเป็นการตายทุกๆ ขณะ

ขอเชิญคลิกอ่าน ...

อุปเนยยสูตร

สังขาร คือ ร่างกายจิตใจ รูปธรรม นามธรรมไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เพราะเกิดแก่เจ็บ ตาย ไม่ใช่ตัวตนเพราะเกิดแล้วดับไป มีแล้วหายไป ชีวิตเป็นของไม่ยั่งยืน ความตาย ยั่งยืน พอตายแล้วเปรียบเหมือนท่อนไม้ท่อนฟืนหาประโยชน์มิได้ ควรทำความดีทุกอย่าง โดยเฉพาะการศึกษาธรรมะ ไม่มีอะไรดีไปกว่าการทำความดี และสะสม ปัญญา

ขออนุโมทนาค่ะ

พระพุทธเจ้าสอนให้พิจารณาความตาย ทุกขณะที่ลมหายใจเข้าออก ไม่ประมาทกับชีวิตว่าเรายังอยู่อีกนาน จะได้บำเพ็ญความดีทุกอย่าง โดยเฉพาะปัญญาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ