พระพุทธศาสนาไม่ใช่เรื่องที่ล้าสมัย เพราะสมัยคือขณะที่เห็น ได้ยิน หรือความรู้สึกนึกคิดแต่ละอย่างที่กำลังเกิดขึ้นขณะนี้เอง ดังนั้นทันสมัยคือสามารถรู้ลักษณะสภาพธรรมะที่กำลังปรากฏขณะนี้นั่นเอง

จากการสนทนาธรรมที่ รร.นิวซีซั่นสแควร์ หาดใหญ่ ๘ มี.ค. ๖๐

เขาว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าล้าสมัยหรือเปล่า!!! ถ้าเขาว่าคนที่ศึกษาธรรมะประพฤติปฏิบัติตามคำของพระองค์ล้าสมัย คนนั้นต้องล้าสมัยสิถ้าเขาประพฤติตามแล้วล้าสมัย แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีหรือที่ล้าสมัย ถ้าธรรมะสมัยใดก็ตามเป็นจริงตามที่ได้ทรงตรัสรู้ทุกกาลสมัย

บุคคลสมัยนี้ได้ยินเรื่องในพระไตรปิฏกก็ไม่สนใจว่าจริงหรือไม่จริง แต่คิดว่าเป็นเรื่องคนละยุค คิดกันแค่นี้ ไม่ได้คิดถึงความละเอียดเลย

คนยุคก่อนไม่เห็นหรือ!! ไม่มีตาหรือ!! ไม่มีหู..จมูก..ลิ้น..กายหรือ!! พอถึงสมัยนี้ก็เหมือนเดิม..อะไรล้าสมัย!!! ตาเกิดขึ้นเห็น ต้องเห็นไม่ว่าสมัยใด ล้าสมัยหรือเปล่า!! คิดก็ต้องคิดไม่ใช่ตา ไม่ใช่เห็น คิดเป็นคิด สมัยไหนคิดก็เป็นคิดไม่ว่าคิดอะไรก็ตาม ล้าสมัยหรือ..ไม่รู้สิล้าสมัย!!!!!

ถ้าอยากทันสมัยก็ต้องเข้าใจธรรมะ เพราะสมัยเดี๋ยวนี้คือเห็น

กราบบูชาคุณท่านอ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์ด้วยความเคารพยิ่ง

ขออนุโมทนาครับ