ความรุ่งเรื่องในพระพุทธศาสนา มิได้ชี้วัดด้วย จำนวนถาวรวัตถุหรือวัด เป็นอย่างเดียวเท่านั้น หากแต่ว่า พระพุทธศาสนาเป็นเรื่องของปัญญา ซึ่งเป็นนามธรรม มิได้แสดงออกมาให้เห็นเป็นรูปธรรม ซึ่งถ้าพุทธบริษัทขาดความเข้าใจพระธรรมที่ถูกต้อง โดยเฉพาะเรื่องหนทางดับกิเลส (สติปัฏฐาน) แล้วจะกล่าวได้อย่างไรว่า ศาสนาพุทธมีความรุ่งเรื่อง เพราะมีสถานที่ต่างทางพระพุทธศาสนามาก แต่ขาดความเข้าใจพระธรรม

อนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

พระพุทธศาสนาจะเจริญและรุ่งเรืองต่อเมื่อมีผู้ศึกษาธรรมและเจริญสติปัฏฐานเป็นปกติค่ะ

ขอแก้ไขความเห็นที่ 3 ครับ

ถาวรวัตถุหรือปูชนียสถาน เป็นเพียงสิ่งที่สะท้อนถึงความมั่งคั่ง ความเพียร หรือความอ่อนโยนทางจิตใจของผู้สร้างหรือผู้คนสมัยนั้นๆ เป็นเพียงมรดกทางวัตถุ ซึ่งอาจจะมีค่าสำหรับผู้เห็นคุณค่าแต่อาจเป็นเพียงเศษอิฐที่ดูเกะกะสำหรับชนบางกลุ่ม แต่พระพุทธธรรม เมื่อศึกษาให้เข้าใจถูกต้องแล้วน้อมนำมาปฏิบัติด้วยดีแล้วนำมาซึ่งความสงบสุขของสังคม อย่างน้อยที่สุดผู้ปฏิบัติย่อมสัมผัสได้ถึงความสงบทั้งกายและใจเป็นความสุขที่สามรถสัมผัสได้โดย ไม่ขึ้นอยู่กับความรวยหรือความจนหรือชาติตระกูล ภูมิใจและรู้สึกซาบซึ้งในพระคุณของพระสงฆ์ตลอดจนบรรพบุรษที่ได้เลือกและรักษาพระธรรมคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า จนได้ตกมาถึงชนรุ่นเรานับเป็นมรดกทางความคิดและจิตใจ ที่สูงค่ายิ่งเกินกว่าจะหาสมบัติใดในโลกมาเทียบได้

ขออนุโมทนาครับ