เคยได้ยินว่าตกนรก ใช้เวรกรรมหมด ก็ทยอยขึ้นมาทีละชั้นด้วยเศษกรรม จากนรกขุม ใหญ่ มาขุมเล็ก และต่อมาก็เป็นเปรต ต่อมาหมดกรรมก็มาเป็นสัตว์เดรัจฉาน ต่อมา หมดกรรมก็เป็นมนุษย์ ด้วยเศษกรรมที่ไม่ดี จนพิการ อะไรทำนองนี้ ขอถามว่ามีมั๊ยครับ ที่มีมนุษย์ผู้หนึ่งมีกรรมไม่ดีมากกว่ากรรมดี และลงนรกไปตลอด ไม่มีทางขึ้นมาเลยเนื่องจากไม่มีกรรมดีนั่นเอง เป็นสัตว์นรกก็ทำกรรมดีไม่ได้และก็อยู่นรกร่ำไปเรื่อยๆ จนวิญญานแตกสลายในยุคไฟบรรลัยกัลป์

ตามหลักพระธรรมแสดงว่า ในวัฏฏะ ๓๑ ภพภูมินี้ ทุกภพภูมิย่อมมีอายุขัย และกรรมที่แต่ละคนได้กระทำแล้วมีมากมายมหาศาล ดังนั้นแม้จะเกิดในภพภูมิใด สุขหรือทุกข์ อย่างไร ก็ย่อมมีการพ้นจากภูมินั้นได้ เมื่อพ้นแล้วก็ไปตามกรรม แล้วแต่กรรมใดจะให้ผล เมื่อยังมีกิเลสอยู่ยังไงก็ยังต้องเกิด แม้ว่าบางภพภูมิจะถูกไฟทำลาย กรรม ย่อมจัดสรรให้ไปเกิดตามสมควรแก่กรรมนั้นๆ

ขออนุโมทนาค่ะ

สังสารวัฏฏ์อันยาวนาน สัตว์ทั้งหลายล้วนกระทำมาแล้วทั้งกุศลกรรมและอกุศลกรรม การรับผลของอกุศลกรรมในนรก แม้จะต้องทุกข์ทรมานยาวนาน ก็ยังมีที่สิ้นสุด แต่การสะสมความเห็นผิดที่ดิ่งนั้น ร้ายแรงยิ่งกว่ามาก เพราะทำให้สัตว์ทั้งหลายต้องวนเวียนในวัฏฏะต่อๆ ไป ไม่สามารถหลุดพ้นจากทุกข์ได้เลย วิญญาณ หมายถึง จิต เป็นสภาพธรรมที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ชั่วขณะแล้วก็ดับไปในขณะนี้ ไม่ใช่สิ่งที่เที่ยงที่จะต้องรอการสลายไปโดยไฟ น้ำหรือลม ซึ่งวิญญาณก็จะไม่สลายไปเพราะไฟ น้ำหรือลมแน่นอน เพราะวิญญาณเป็นนามธรรม จับต้องไม่ได้ ไม่มีใครเอารูปธรรมไปทำลายนามธรรมได้ ว่ากันโดยปรมัตถธรรมแล้ว ไม่มีสัตว์ใดขึ้นไปสู่ที่ใด สัตว์ใดลงไปสู่ที่ใด เพราะเมื่อตาย ก็หมดความเป็นสัตว์ เป็นบุคคลเดิมในชาตินั้น แล้วกรรมๆ หนึ่งก็เป็นปัจจัยให้ จิต เจตสิก รูปเกิดอีก แล้วก็มีการสมมติกันใหม่ว่ากลายเป็นสัตว์ใหม่ บุคคลใหม่อีก ตามความเป็นจริงไม่มีสัตว์ บุคคลเกิด ไม่มีสัตว์ บุคคลตาย เป็นแต่เพียงสมมติ เรียกกันจากสิ่งที่มีจริง คือรูปธรรมและนามธรรมเท่านั้นเอง ท่านอาจารย์เคยกล่าวไว้ว่า การศึกษาพระธรรมมีทางที่จะงงและสับสนได้ ถ้าคิด มากเกินไปในส่วนที่เราเข้าไม่ถึง ในส่วนที่ไม่ได้ปรากฏตามปกติในชีวิตประจำวัน ในส่วนที่เกินกว่าปัญญาขั้นต้นๆ (ขั้นฟัง ขั้นพิจารณา) จะสามารถพิสูจน์ได้ครับ

ท่านอาจารย์เคยกล่าวไว้ว่า การศึกษาพระธรรมมีทางที่จะงงและสับสนได้ ถ้าคิดมากเกินไปในส่วนที่เราเข้าไม่ถึง ในส่วนที่ไม่ได้ปรากฏตามปกติในชีวิตประจำวัน ในส่วนที่เกินกว่าปัญญาขั้นต้นๆ (ขั้นฟัง ขั้นพิจารณา) จะสามารถพิสูจน์ ได้ครับ

สาธุ

ในพระไตรปิฏกแสดงไว้ว่า สัตว์เวียนว่ายตายเกิดนับไม่ได้ เช่น ไก่ตัวหนึ่งได้ฟังธรรมก็ ไปเกิดเป็นธิดาของพระราชา ต่อมาก็ไปเกิดบนพรหมโลก และไปเกิดในที่ต่างๆ ตามกรรม สุดท้ายก็กลับมาเกิดเป็นสุกร ภายหลังก็ได้มาเกิดเป็นภรรยาของอำมาตย์ ต่อมาระลึกชาติได้ก็สลดใจ ก็ขอสามีออกบวชและได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ในที่สุดค่ะ

ขออย่างเดียวคือ ไปนิพพาน จะได้พ้นจากทุกข์ทั้งปวงครับ และจะตั้งใจศึกษาพระธรรม ไปเรื่อยๆ จนกว่ากายจะแตกดับครับ สาธุ! ขออนุโมทนาในกุศลจิตทุกท่านครับ

ขออนุโมทนาในกุศลของทุกๆ ท่านครับ