เทียบเคียงจากพระไตรปิฎก ทำบุญกับผู้ทุศีลไม่ได้บุญจริงหรือไม่อย่างไรคะ ขอบพระคุณค่ะ

ทำบุญกับพระทุศีล....ไม่ได้บุญ เล่ม 23 หน้า 409
ได้ยินว่า นายพรานนั้นเมื่อให้ทักขิณา (ของทำบุญ) อุทิศถึงผู้ตายได้ให้แก่ภิกษุผู้ทุศีล (ละเมิดศีล) รูปหนึ่งนั้นแล ถึง 3 ครั้ง ในครั้งที่ 3 อมนุษย์ (ผู้ตาย) ร้องขึ้นว่า ผู้ทุศีลปล้นฉัน ในเวลาที่พรานนั้นถวายแก่ภิกษุผู้มีศีลรูปหนึ่งที่มาถึง ผลของทักขิณา (ของทำบุญ) ก็ถึงแก่เขา

ทำบุญกับนักบวชที่ไม่มีศีล...ไม่ได้บุญ เล่ม 49 หน้า 223
....ธิดาของข้าพระองค์บ่นอยู่เนืองๆ ว่า เราจักให้ทานอุทิศให้มารดา บิดา ลุง ป้า น้า อา ปู่ ย่า ตา ยาย พวกพราหมณ์กำลังบริโภคทาน อันธิดาของข้าพระองค์ตกแต่งแล้ว ข้าพระองค์จะไปยังเมืองอันธกาวินทนคร เพื่อบริโภคอาหาร
พระราชาจึงตรัสสั่งเขาว่า ถ้าท่านไปได้เสวยผลทานนั้น พึงรีบกลับมาบอกเหตุที่มีจริง แก่เรา เราฟังคำอันมีเหตุผลควรเ่ชื่อถือได้แล้ว จักทำการบูชาบ้าง
จูฬเศรษฐีเปรต ทูลรับพระดำรัสแล้ว ได้ไปยังอันธกาวินทนครนั้น
แต่ไม่ได้รับผลแห่งทานนั้นเพราะพราหมณ์ทั้งหลายที่บริโภคภัต เป็นผู้ไม่มีศีล ไม่สมควรแก่ทักษิณา (ของทำบุญ)
ภายหลังจูฬเศรษฐีเปรต กลับมาสู่นครราชคฤห์อีก ได้ไปแสดงกายให้ปรากฏ เฉพาะพระพักตร์ของพระเจ้าอชาตศัตรูผู้เป็นใหญ่กว่าหมู่ชน พระราชาทอดพระเนตรเห็นเปรตนั้นกลับมาอีก จึงตรัสถามว่า เราจะให้ทานอะไร ถ้าเหตุที่จะให้ท่านอิ่มหนำตลอดกาลมีอยู่ไซร้ ขอท่านจงบอกเหตุนั้นแก่เรา……

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

บุญ คือ ขณะจิตที่ดี ปราศจากโลภะ โทสะ และโมหะ และ บุญก็แบ่งระดับของความละเอียดประณีตของบุญ ตั้งแต่น้อย จนถึงมาก ตามระดับของจิต วัตถุที่ให้และผู้รับ ในเรื่องการให้ทาน เป็นต้น ส่วนเรื่องการจะอนุโมทนา

อนุโมทนา ไม่ใช่เพียงการกล่าวคำ ว่า "ขออนุโมทนา" แต่ต้องเป็นสภาพจิตใจที่ดีงาม ในขณะนั้น อ่อนโยน ไม่แข็งกระด้าง ที่พลอย ชื่นชมยินดี ในกุศลที่ผู้อื่นได้กระทำ จะกล่าวหรือไม่กล่าวคำว่าอนุโมทนา ก็ได้ เพราะสำคัญที่จิตว่า ในขณะนั้นชื่นชมยินดี ในกุศลของผู้อื่นหรือไม่ ถ้าอนุโมทนา กุศลจิตเกิด เป็นการสะสมเหตุที่ดี แต่ถ้าไม่อนุโมทนา ขณะนั้น กุศลจิตก็ไม่เกิด เป็นธรรมที่เกิดขึ้นตามเหตุตามปัจจัย ถ้าเป็นบุคคลที่สะสมเหตุที่ดีมาเห็นประโยชน์ของกุศลธรรม เมื่อเห็นคนอื่นหรือได้ทราบว่าคนอื่นได้กระทำในสิ่งที่ดี ก็ชื่นชมอนุโมทนา แม้ตนเองจะไม่ได้กระทำ แต่ก็เกิดกุศลจิตได้ ในขณะที่พลอยชื่นชมยินดีในกุศลของผู้อื่น

เพราะฉะนั้น การอนุโมทนา ก็ต้องอนุโมทนา ในคุณความดี ในสิ่งที่ถูกต้องและเป็นกุศล

ดังนั้น แม้ในชีวิตประจำวัน เราเห็นคนทำความดี เห็นคนอื่นทำความดี ก็ไม่ใช่ทุกคราวที่เราจะชื่นชม อนุโมทนา เพราะเห็นการกระทำที่ไม่ดีของผู้ที่รับทาน เป็นต้น แม้มนุษย์ด้วยกัน จะกล่าวไปใยถึงเปรต ที่อีกภพภูมิหนึ่ง ที่รู้ถึงพฤติกรรมที่ไม่ดีของพระภิกษุรูปนั้นที่เหมือนโจรปล้นชาวบ้าน แม้ญาติที่ได้ทำถวายทานกับพระภิกษุผู้ไม่มีศีล ทุศีล ก็ไม่อนุโมทนา ในกุศล แต่ รู้ว่า ได้ถวายกับพระภิกษุผู้มีศีล ก็อนุโมทนา เพราะเห็นถึงข้อประพฤติปฏิบัติที่ดีงาม จึงชื่นชมอนุโมทนาในกุศลที่ญาติทำ ถวายให้กับผู้สมควร เป็นต้น ครับ เพราะฉะนั้น เป็นบุญ แต่เล็กน้อยมาก ส่วน การอนุโมทนานั้น ก็ต่างจิตต่างใจ ของญาติที่เป็นเปรต ครับ ขออนุโมทนา

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ