ช่วยให้ข้อคิดความทุกข์จากการสูญเสียครั้งแล้วครั้งเล่า.มันทรมาน.เหตุใดจึงเกิดกับบุคคลหนึ่ง.ไม่เกิดกับอีกบุคคลหนึ่ง ... ทำใจยากมาก.ทั้งๆ ที่รู้ว่ามันเป็นอนัตตา..

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เป็นธรรมดาของผู้ที่ยังมีโลภะ ติดข้องยินดีพอใจ ผูกพันอยู่ ที่จะติดข้องในสิ่งหนึ่งสิ่งใด และเมื่อติดข้องแล้ว พอพลัดพรากจากสิ่งนั้นไป เกิดความสูญเสีย สิ่งที่ตามมา ก็คือ ความโศกเศร้าเสียใจ คร่ำครวญถึงสิ่งนั้น ด้วยจิตที่เป็นอกุศล เพราะตามความเป็นจริงแล้ว ผลของความติดข้อง คือ นำมาซึ่งทุกข์เมื่อพลัดพรากจากสิ่งนั้น นี้คือ ความเป็นของผู้ที่ยังมากไปด้วยอกุศล ไม่มีปัญญาเข้าใจความจริง แต่ถ้าเป็นบุคคลผู้มีปัญญาเข้าใจความเป็นจริงของธรรมว่าเป็นสิ่งที่มีจริงที่เกิดตามเหตุปัจจัยแล้วก็ดับไป ก็จะหวั่นไหวน้อยลง คลายจากความทุกข์โศกลงได้ สำคัญอยู่ตรงนี้จริงๆ ดังนั้น สิ่งที่จะเป็นที่พึ่งจริงๆ คือ ปัญญาความเข้าใจถูกเห็นถูกและกุศลทุกประการ ก็ขอให้ได้ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูก และไม่ประมาทในการเจริญกุศลต่อไป
คำบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ (เตือนใจดีอย่างยิ่ง) ดังนี้

"ถ้าพลัดพรากจากคนที่เป็นที่รัก จะเดือดร้อนไหม เป็นธรรมดาหรือเปล่า พลัดพรากมาแล้วนานเท่าไหร่ ชาติก่อนๆ ก็พลัดพรากจากชาติก่อนหมดเลย ไม่เหลือเลย ชาตินี้ก็พลัดพรากอยู่ทุกขณะ จนกว่าจะถึงขณะสุดท้าย ซึ่งไม่เหลืออีกเหมือนกัน เพราะฉะนั้น ก็พลัดพรากโดยตลอด เดือดร้อนไหม ถ้าเข้าใจถูกต้องว่า เป็นธรรมซึ่งต้องเป็นอย่างนี้ ไม่เป็นอย่างอื่น"

... ยินดีในกุศลของคุณ Kuat639 และทุกๆ ท่านด้วยครับ ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

กราบขอบพระคุณยิ่งครับ.