ขอเชิญคำอธิบายในอรรถกถาครับ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค เล่ม ๗ ภาค ๑ - หน้าที่ ๕๘๗

บทว่า เจตนา สีลํ-เจตนาเป็นศีล ความว่า เจตนาของผู้เว้นจากปาณาติบาต เป็นต้น หรือของผู้บำเพ็ญวัตรปฏิบัติ. บทว่า เจตสิกํ สีลํ-เจตสิกเป็นศีล ความว่า การเว้นของผู้เว้นจากปาณาติบาต เป็นต้น. อีกอย่างหนึ่ง เจตนาชื่อว่าเป็นศีล ได้แก่ เจตนาในกรรมบถ ๗ ของผู้เว้นจากปาณาติบาตเป็นต้น. เจตสิกชื่อว่าเป็นศีล ได้แก่ ธรรม คือ อนภิชฌาอัพยาบาทและสัมมาทิฏฐิที่ ท่านกล่าวไว้ โดยนัยมีอาทิว่า อภิชฺฌํ โลเก ปหาย วิคตาภิชฺเฌนเจตสา วิหรติ ภิกษุละอภิชฌาในโลก มีจิตปราศจากอภิชฌาอยู่.