* โดยทั่วไปก็จะคิดกันว่า สงบก็คือเงียบ มีบรรยากาศสบายๆ ไม่มีเสียง หรือเหตุการณ์อะไรมารบกวน ที่จะทำให้เกิดความไม่สบายใจ

* แต่ความเป็นจริงตามพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว สงบ ไม่ได้หมายความเหมือนที่คิดกันแบบทั่วไปอย่างนั้น

* สงบ คือสภาพจิตที่ดีงาม ผ่องใส ปราศจากเจตสิก (สภาพที่เกิดกับจิต) ที่ไม่ดี ได้แก่ โลภะ โทสะ โมหะ และกิเลสอกุศลต่างๆ เกิดปรุงแต่ง แต่มีสภาพเจตสิกที่ดีงาม เกิดปรุงแต่ง เช่น ศรัทธา สติ... ปัญญา

* พระธรรมคำสอนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่าสูงยิ่ง เพราะนำไปให้ถึงความสงบตามลำดับ คือทำให้มีความเข้าใจในขั้นการฟัง จนเป็นความรอบรู้ในพระธรรมคำสอนอย่างมั่นคงในความเป็นธรรม ที่ไม่ใช่อัตตา ซึ่งจะเป็นปัจจัยให้สติปัญญาเกิดขึ้นระลึกรู้สภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง และปัญญาก็อบรมต่อไปจนมีกำลังขึ้น รู้แจ้งสภาพธรรมตามลำดับ จนสามารถประจักษ์พระนิพพาน ซึ่งเป็นสภาพที่สงบอย่างยิ่ง เพราะไม่มีปัจจัยปรุงแต่ง จึงไม่เกิดไม่ดับ

* ดังนั้น จะสงบได้ ไม่ใช่ให้ไปจดจ้อง ทำอะไรที่ไหน แต่แท้จริงก็คือการฟังพระธรรม เพื่อความเข้าใจในความเป็นธรรม ที่ไม่ใช่เรา

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

กราบอนุโมทนาสาธุค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาค่ะ

กราบอนุโมทนาค่ะ

จะสงบได้ ไม่ใช่ให้ไปจดจ้อง ทำอะไรที่ไหน แต่แท้จริงก็คือการฟังพระธรรม เพื่อความเข้าใจในความเป็นธรรม ที่ไม่ใช่เรา