ขอเรียนถามเกี่ยวกับการใช้จ่ายของคฤหัสถ์ ว่ามีตรัสสอนในพระสูตรใดบ้างคะ และกรุณาสรุปให้ด้วยค่ะ ขอขอบพระคุณมา ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ชีวิตของคฤหัสถ์ มีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีโภคทรัพย์ ซึ่งเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเป็นเครื่องใช้สอยในชีวิตประจำวัน (ซึ่งแตกต่างไปจากเพศบรรพชิต เพราะเพศบรรพชิต ไม่มีเงินทอง เนื่องจากท่านเว้นจากการรับเงินรับทอง) โภคทรัพย์นั้นนอกจากจะเป็นประโยชน์สำหรับตนเองแล้ว ยังสามารถใช้ให้เป็นประโยชน์แก่บุคคลอื่นๆ ด้วย ในคำสอนทางพระพุทธศาสนา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงหลักของการใช้จ่ายทรัพย์ไว้หลายนัย
ในหลายพระสูตร เช่น ในปัตตกัมมสูตร สิงคาลกสูตร สาลิเกทารชาดก เป็นต้น

ในปัตตกรรมสูตร แสดงหลักการใช้จ่ายทรัพย์ เป็นส่วนต่างๆ ดังนี้
-เลี้ยงตนเอง เลี้ยงมารดา บิดา เป็นต้นให้เป็นสุข
-ใช้ทรัพย์ในการป้องกันภัยอันตรายต่างๆ
-ใช้ทรัพย์ในการทำพลีกรรม (เสียสละ) ๕ อย่าง คือ สงเคราะห์ญาติ, ต้อนรับแขก, ช่วยราชการ, ทำบุญอุทิศให้ผู้ตาย ,ทำบุญอุทิศให้เทวดา
-เจริญกุศลในสมณพราหมณ์ผู้ห่างไกลจากความประมาทมัวเมา

ในสิงคาลกสูตร ได้แสดงหลักแห่งการใช้จ่ายทรัพย์ โดยสรุปได้ว่า คฤหัสถ์ พึงแบ่งโภคสมบัติออกเป็น ๔ ส่วน คือ พึงใช้สอยโภคทรัพย์ ด้วยส่วนหนึ่ง พึงประกอบการงาน ด้วยสองส่วน และ พึงเก็บส่วนที่สี่ไว้ใช้ ในยามที่มีอันตราย

ในสาลิเกทารชาดก ได้แสดงหลักแห่งการใช้จ่ายทรัพย์ โดยสรุปได้ ว่า ใช้หนี้เก่าหรือเปลื้องหนี้ (ใช้จ่ายในการเลี้ยงดูบิดามารดา ตอบแทนพระคุณของท่าน) ให้หนี้ใหม่ (ใช้จ่ายทรัพย์ในการเลี้ยงดูบุตรภรรยา) และ ฝังขุมทรัพย์ไว้ (ใช้จ่ายทรัพย์ในการเจริญกุศล ทำประโยชน์ให้กับผู้อื่น) ครับ
ขอเชิญอ่านข้อความโดยตรงจากพระไตรปิฎกได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ครับ

ปัตตกัมมสูตร
สิงคาลกสูตร เรื่อง สิงคาลกคฤหบดีบุตร - ว่าด้วยคิหิปฏิบัติ
นกแขกเต้ายอดกตัญญู ผู้เลี้ยงบิดามารดา [สาลิเกทารชาดก]

...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุค่ะ