ก่อนอื่นควรทราบว่าผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ คือ ยังไม่ตาย จิตย่อมเกิดสืบต่อเนื่องไปเรี่อยๆ และเกิดตามทวารที่มีอารมณ์มากระทบ เว้นภวังคจิตที่ไม่ใช่อารมณ์ของชาตินี้ ดังนั้น ทางทวารหู ถ้าไม่มีเสียงมากระทบโสตปสาท วิถีจิตทางทวารหูย่อมไม่เกิดแต่ไม่ได้หมายความว่าวิถีจิตทวารอื่นๆ จะไม่เกิดครับ

ภวังคจิต คือจิตที่ไม่รู้อารมณ์ของโลกนี้ เช่น ขณะที่นอนหลับสนิท ไม่ฝัน เป็น

ภวังคจิต ขณะที่เห็น และก่อนจะได้ยิน ก็มีภวังคจิตคั่นเกิดดับสลับกันจนกว่าจะตาย

ที่ผมถามคำถามนี้เพราะผมไม่เข้าใจครับว่า จิตเกิดที่ใหน เช่นเมื่อมีรูปใด 1 ใน 5 กระทบกับปสาทรูปเสร็จแล้ว ต่อจากนั้นจิตเกิดที่ปสาทรูปแล้วไปที่หทัยวัตถุ หรือ จิตเกิดที่หทัยวัตถุแล้วไปรับรู้อารมณ์ที่ปสาทรูป

และขณะที่เป็นภวังคจิตเกิดดับ อยากทราบว่า เกิดดับอยู่ที่หทัยวัตถุใช่หรือไม่ครับ

ขอบคุณครับ

ขณะที่จิตเป็นภวังค์ จิตเกิดที่หทยวัตถุ คือเว้นจิต ๑๐ ประเภท ในทวาร ๕ จิตที่เหลือ

เกิดที่หทยวัตถุทั้งหมด และต้องแยกวัตถุรูป ทวาร และอารมณ์ด้วย คือจิตที่เกิดที่

หทยวัตถุ รู้อารมณ์ที่ปสาทรู้ทั้ง ๕ ก็ได้ มโนทวารก็ได้ ส่วนทวิปัญจวิญญาณเกิดที่

ปสาทรูป ๕ และรู้อารมณ์ที่ปสาทรูปเท่านั้น ไปรู้อารมณ์อื่นไม่ได้ เพราะจิตเกิดที่ไหนก็ดับที่นั่นครับ

ขอถามเพิ่มเติมครับ ตามที่คุณ prachern.s บอกว่าขณะที่จิตเป็นภวังค์ เกิดที่หทัยวัตถุ และทวิปัญจวิญญาณเกิดที่ ปสาทรูป ๕ และรู้อารมณ์ที่ปสาทรูปเท่านั้น

แต่เมื่อมีรูปกระทบกับปสาทรูป ทำไมถึงเกิด อตีตภวังค์ และเกิดจิตหรือวิญญาณรู้ที่ปสาทรูป เพราะภวังค์ไม่อยู่ที่ปสาทรูปนี่ครับ ที่ถามไม่ใช่เพราะต้องการประจักษ์นะครับ เพราะเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่จะประจักษ์ธรรมที่ละเอียดและรวดเร็วขนาดนั้น แต่ที่เคยอ่านและฟังมาพิจารณาทีไรก็ขัดแย้งทุกที และอีกอย่างครับที่ไม่เข้าใจตอนอ่าน ปรมัตถธรรมสังเขปของอาจารย์ คือทวิปัญญจวิญญาณ คำว่าทวิหมายถึงเกิดวิญญาณ 2 พร้อมกัน ณ.ขณะนั้นเลยหรือครับ

ขอบคุณมากครับ