เนื่องจากได้อ่านหัวข้อธรรมะเตือนใจถึง อานิสงส์ของธรรมะข้อที่๑ ที่ระบุไว้ว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ย่อมเล่าเรียนธรรม คือ สุตตะ...เวทัลละธรรมเหล่าน้ันเป็นธรรมอันภิกษุนั้นฟังเนืองๆ คล่องปาก ขึ้นใจ แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฏฐิ เธอมีสติหลงลืม เมื่อการทำกาละย่อมเข้าถึงเทพนิกายหมู่ใดหมู่หนึ่ง บทแห่งธรรมทั้งหลาย ย่อมปรากฎแก่เธอผู้มีความสุขในภพนั้น สติบังเกิดขึ้นช้า แต่สัตว์นั้นย่อมเป็นผู้บรรลุคุณวิเศษเร็วพลัน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย นี้เป็นอานิสงส์ประการที่ ๑

ผมคิดว่าธรรมะนั้นมีคุณจริง เพราะเคยได้ยินเรื่องเล่ามาว่า ผมไม่แน่ใจว่าเป็น นกหรือไก่ที่เพียงได้ยินธรรมะ แม้จะไม่รู้ความหมายครั้นตายแล้วยังได้เสวยอานิสงส์อย่างไม่น่าจะเชื่อได้เลย และตามข้อความของอานิสงส์ของธรรมะข้อ ๑ ข้างบน ผู้ที่ฟังธรรมะจนสามารถแทงตลอดด้วยดีด้วยทิฏฐิ เมื่อหลงลืมสติแล้วกระทำกาละ ยังได้เข้าถึงเทพนิกายหมู่ใดหมู่หนึ่งอีกด้วย คำถามของผมนะครับ

๑. สติ ตามหลักคำสอนทางพุทธศาสนามีหน้าที่อะไรครับ

๒. ในพระพุทธศาสนามีข้อความระบุไว้หรือไม่ครับ สำหรับเหตุที่ทำให้เกิดการหลงลืมสติ ขอบคุณมากครับ

๑.เชิญคลิกที่นี่ครับ สงสัย สัญญาเจตสิกกับสติเจตสิก ๒.ที่หลงลืมสติเพราะจิตเป็นอกุศล หรือสติไม่เกิดนั่นเองครับ

๑. สติระลึกไปในทาน ศีล ภาวนา ส่วนสติปัฏฐานระลึกไปในสภาพที่เป็นปรมัตถธรรม

๒. เหตุที่ทำให้หลงลืมสติ โดยย่อแล้ว คือ เพราะปุถุชนและผู้ที่ยังไม่ใช่พระอรหันต์ยังมี อวิชชา ครับ

คลิกอ่านที่นี่นะครับ --> ลักษณะ อวิชชา ๒๕ อบ่าง ขออนุโมทนาครับ

อานิสงส์ของการฟังพระสัทธรรม ในกระทู้นี้ มีที่มาจาก

01240 โสตานุคตสูตร .. อานิสงส์การฟังธรรม

คำว่า เธอมีสติหลงลืม ในพระสูตรดังกล่าว มีความหมายดังต่อไปนี้

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้าที่ ๔๗๓

อรรถกถาโสตานุคตสูตร

บทว่า มุฏฺฐสฺสติ กาลํ กุรุมาโน นี้ มิใช่ตรัส เพราะไม่มีสติระลึกถึง แต่ตรัสหมายถึง การตายของปุถุชน. จริงอยู่ ปุถุชนชื่อว่าหลงลืมสติ

ผมเข้าใจว่า ถ้าตายอย่างขาดสติ (ในความหมายทั่วไป) จะไม่ได้เกิดในสุคติภูมิ

ขออนุโมทนาครับ