จากที่อ่าน ในหนังสือปรมัตถธรรมสังเขปของท่านอาจารย์แล้วยังไม่กระจ่าง อยากให้ท่านที่มีประสบการณ์อธิบาย วิปัสสนาญาณที่ ๑ ทั้งปริยัติ ปฎิบัติ ของท่านที่ประจักษ์แล้วเพิ่มเติม เพื่อจะได้ไม่เข้าใจผิดและคลาดเคลื่อนได้ว่า ไม่ประจักษ์ แต่คิดว่าประจักษ์แล้ว (อันนี้ เพื่อตรวจสอบตนเองได้ว่า เข้าใจไม่ผิดจากสภาพธรรมที่ปรากฎ)

ขอเชิญอ่านรายละเอียดที่วิสุทธิมรรค ภาค ๓ ตอนจบ หน้า ๑ - ๒๓

ในหัวข้อทิฏฐิวิสุทธินิทศ ท่านอธิบายไว้โดยละเอียดหลายนัยครับ
ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่นี่

กำหนดนามรูปโดยจตุธาตุววัฏฐาน [วิสุทธิมรรค]

ถ้าประจักษ์แล้วจะไม่สงสัย แต่ถ้ายังสงสัย แสดงว่ายังไม่เข้าใจและยังไม่ประจักษ์

เบื้องต้นให้รู้ก่อนว่า ขณะใดมีสติ ขณะใดหลงลืมสติ ฟังให้เข้าใจจนกว่าจะเป็นสัญญาความจำ ที่มั่นคงว่า สิ่งที่กำลังปรากฏ เป็นธรรมะอย่างหนึ่งเท่านั้น ในสังสารวัฏฏ์ วิปัสสนาญาณที่ ๑ นามรูปปริจเฉทญาณ เป็นปัญญาที่แยกนามธรรม รูปธรรมออกจากกัน เกิดยากมากค่ะ แค่รู้ว่าเดี๋ยวนี้เป็นธรรมะ เป็นสิ่งที่ปรากฏทางตา ยังยากเลย วิปัสสนาญาณที่ ๑ ยิ่งยากกว่าค่ะ ถึงแม้ว่าจะยาก แต่อบรมได้ด้วยการสะสมการฟังธรรมให้เข้าใจ ปัญญาค่อยๆ เจริญขึ้นค่ะ

รู้เห็นความแตกต่างจริงๆ ในขณะนั้นว่า นามอันหนึ่งไม่ใช่นามอีกอันหนึ่ง รูปอันหนึ่งก็ไม่ใช่รูปอีกอันหนึ่ง นามอันนี้ก็ไม่ใช่รูป รูปอันนี้ก็ไม่ใช่นาม เห็นแยกขาดจากกันชัดเจนว่า สภาพธรรมแต่ละอย่าง เป็นคนละอันกัน ไม่ได้อยู่ร่วมกันเลย เป็นแต่ละอย่าง แต่ละอันจริงๆ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ