[เล่มที่ 35] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 355

ตติยปัณณาสก์

ปุคคลวรรคที่ ๔

๗. ทุติยสีลสูตร

ว่าด้วยบุคคล ๔ จําพวก

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 35]

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 355

๗. ทุติยสีลสูตร

ว่าด้วยบุคคล ๔ จำพวก

[๑๓๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๔ จำพวกนี้ มีปรากฏอยู่ในโลก ๔ จำพวกเป็นไฉน คือ

บุคคลบางคนเป็นผู้ไม่หนักในศีล สมาธิ ปัญญา ไม่มีศีล สมาธิ ปัญญาเป็นอธิปไตย ๑

บุคคลบางคนเป็นผู้หนักในศีล มีศีลเป็นอธิปไตย แต่ไม่หนักใน สมาธิ ปัญญา ไม่มีสมาธิ ปัญญาเป็นอธิปไตย ๑

บุคคลบางคนเป็นผู้หนักในศีล สมาธิ มีศีล สมาธิ เป็นอธิปไตย แต่ไม่หนักในปัญญา ไม่มีปัญญาเป็นอธิปไตย ๑

บุคคลบางคนเป็นผู้หนักในศีล สมาธิ ปัญญา มีศีล สมาธิ ปัญญา เป็นอธิปไตย ๑

นี้แลบุคคล ๔ จำพวก มีปรากฏอยู่ในโลก.

จบทุติยสีลสูตรที่ ๗

แม้ในทุติยสีลสูตรที่ ๗ พึงทราบการกำหนดบุคคล โดยนัยอันกล่าว แล้วในปฐมสีลสูตรที่ ๖.