สวัสดีครับ ได้อ่านปุญญกิริยาวัตถุสูตรที่ ๑มาถึงข้อความที่ว่า

ในพระสูตรนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสคาถาประพันธ์ ดังนี้ว่า กุลบุตรผู้ใคร่ประโยชน์ พึงศึกษาบุญนั่นแล อันให้ผลเลิศต่อไป ซึ่งมีสุขเป็นกำไร คือ พึงเจริญทาน ๑ ความประพฤติเสมอ ๑ เมตตาจิต ๑ บัณฑิตครั้นเจริญธรรม ๓ ประการ อันเป็นเหตุให้เกิดความสุขเหล่านี้แล้วย่อมเข้าถึงโลกอันไม่มีความเบียดเบียน

ขอท่านวิทยากรและท่านสมาชิก อธิบายขยายความเรื่องความประพฤติเสมอทีครับ

คำว่า ความประพฤติเสมอ มาจากภาษาบาลีว่า สมจริยา โดยอรรถะ หมายถึง กุศลศีล ได้แก่ การประพฤติตามศีล ๕ ศีล ๘ เป็นต้น (ตามสิกขาบทของคฤหัสถ์)

สาธุ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงตลอด ๔๕ พรรษานั้น มีความละเอียดลึกชึ้ง เป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่ผู้ที่ได้ศึกษาและมีความเข้าใจไปตามลำดับอย่างแท้จริงเพราะทุกส่วนของคำสอนเป็นเครื่องเตือนเพื่อความเป็นผู้ไม่ประมาทในชีวิต เพื่อความประพฤติที่ดีงามทั้งทางกาย ทางวาจา และทางใจ ขณะที่มีความประพฤติที่ดีงามเรียบร้อย ไม่ล่วงอกุศลกรรมบถ ๑๐ ประการ มีการฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม เป็นต้น, ตั้งจิตไว้ชอบในกุศลกรรมบถ ๑๐ ประการ มีการงดเว้นจากการฆ่าสัตว์ เป็นต้นเรียกว่า สมจริยา (ความประพฤติเสมอ, ความประพฤติทีดีงาม) บางแห่งคำว่า ธรรมจริยา กับ สมจริยา ก็ใช้แทนกันได้ เพราะเป็นความประพฤติที่เป็นไปเพื่อระงับซึ่งอกุศลธรรมทั้งหลาย ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาค่ะ