หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๗๓๐]

ขัดเกลากิเลสทุกอย่าง

ต้องไม่ลืม การฟังธรรมเพื่ออะไร? เพื่อขัดเกลากิเลสทุกอย่าง เพราะเห็นโทษของกิเลสทุกอย่าง ซึ่งถ้าไม่รู้ตามความเป็นจริง ไม่มีการที่จะขัดเกลากิเลสใดๆ เลยทั้งสิ้น เพราะว่ากิเลสทั้งหมดมาจากความไม่รู้

จะเห็นได้เลยว่าจิตของแต่ละคนหลากหลายตามการสะสม แล้วใครจะรู้ดีกว่าตัวเอง เพราะฉะนั้น ก็ตื้นๆ คือ เห็นสิ่งที่เกิด แต่สิ่งที่ซ่อนอยู่ สะสมมา ลึกมาก ไม่ได้ปรากฏ เพราะว่ายังไม่มีเหตุปัจจัย เพราะฉะนั้น ความที่ทั้งหมดที่สะสมมาในแต่ละวัน ก็ลองคิดดูก็แล้วกันว่า สะสมกุศลมากหรือว่าสะสมอกุศลมาก เพราะฉะนั้น สิ่งที่จะต้องขัดเกลามากสักแค่ไหน แต่ก็ลืม ฟังธรรมแล้วก็ไม่ชอบคนนั้น แล้วก็โกรธคนนี้ แล้วฟังธรรมเพื่ออะไร แล้วในขณะนั้นก็ตั้งใจที่จะโกรธต่อไป เกลียดต่อไป แล้วฟังธรรมเพื่ออะไร

นี่ก็เป็นสิ่งซึ่งถ้ามีความเข้าใจที่ถูกต้อง ฟังเพราะเห็นจิตว่าจิตที่สะสม สะสมอะไรมามากแค่ไหน และต้องการให้หมดสิ่งที่น่ารังเกียจสิ่งที่เป็นโทษนั้นหรือเปล่า แล้วโทษนั้นจะเกิดกับใคร ไม่ได้เกิดกับคนอื่นเลยทั้งสิ้น ผู้ใดสะสมมาก็ต้องเกิดกับบุคคลที่ได้สะสมมานั้นแหละ ที่จะเป็นอย่างนั้น แล้วมีทางไหมที่จะทำให้จิตนั้นสะอาดหมดจดจากอกุศล ถ้าไม่มีหนทางก็สะสมต่อไป ไม่มีการที่จะได้ยินได้ฟัง ได้ไตร่ตรอง แต่ผู้ที่มีโอกาสได้ยินได้ฟังธรรม พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงพระมหากรุณาแสดง เป็นผู้ที่ได้สะสมศรัทธา (สภาพที่ผ่องใส) หิริ (ความละอายต่ออกุศล) โอตตัปปะ (ความเกรงกลัวต่ออกุศล) มาแล้วในอดีต แต่ไม่พอ เพราะสะสมอกุศลมามากมายด้วย ด้วยเหตุนี้ จึงต้องเป็นผู้ที่ตรง แม้แต่ในการศึกษาธรรมเพื่อขัดเกลา แล้วการที่จะขัดเกลาได้ก็ต่อเมื่อรู้ความจริง เพราะฉะนั้น ก็คือว่ารู้ว่าไม่มีใครสามารถที่จะเอาอกุศลที่สะสมมาในจิตของตัวเองออกทิ้งหมดไปได้เลย นอกจากปัญญาที่ค่อยๆ เกิดขึ้น

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

กราบอนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาค่ะ

กราบอนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาค่ะ