ถ้าสติเกิด เราจะรู้ว่าทุกอย่างเป็นเพียงสภาพธรรม ไม่ว่าสภาพธรรมอะไรจะมากระทบทวารทั้ง ๕ เราจะไม่หวั่นไหว เพราะสิ่งนั้นเป็นเพียงวิบาก แต่ที่สำคัญ จิตที่เกิดหลังจากนั้น เป็นกุศลหรืออกุศล เปรียบเสมือนหากมีใครยื่นของสกปรกให้ ถ้ารับก็เปื้อน ถ้าไม่รับก็ไม่เปื้อน หากขณะใดเกิดโกรธผู้อื่น ขณะนั้นเป็นอกุศลจิตของเราเองกำลังทำร้ายตัวเอง

ปกติในชีวิตประจำวัน อกุศลเกิดมากกว่ากุศลอยู่แล้ว ยังจะทำร้ายตัวเองด้วยการสะสมอกุศลอีกทำไม สรุปแล้ว เป็นจริงตามพระพุทธเจ้าตรัสสอนทุกประการ ว่า ความจริงสภาพธรรมมีแต่นามธรรม และรูปธรรม แต่ที่เรียกว่าเรา เขา เป็นเพียงสมมติบัญญัติเท่านั้น

บรรยายโดย อ. สุจินต์ บริหารวนเขตต์

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนา

กุศลเปรียบเหมือนญาติสนิทมิตรสหาย ที่คอยพะเน้าพะนอในปรโลกค่ะ รัตนะใดๆ ในโลก เสมอด้วยปัญญาไม่มีค่ะ

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาค่ะ

"อกุศล" ทำร้าย "กุศล" ไม่ได้ ถ้าอกุศลเกิด อกุศล ก็มีกำลัง ถ้ากุศลเกิด กุศล ก็มีกำลัง ไม่ใช่ขณะเดียวกันแน่นอน

ขออนุโมทนาครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ